ก่อนอื่น
ข้าพเจ้าก็ต้องขออภัย
ที่มาบอกเอาวันนี้
( 28 ตุลาคม 2557 )
ว่ามีเรื่องสั้นลงในนิตยสาร
"กุลสตรี" ปักษ์หลัง เดือนตุลาคม 2557
คิดว่าถ้ายังขายไม่หมด
ก็น่าจะไปขโมยมาอ่านได้
555
เป็นเพราะข้าพเจ้าวุ่นวายมากกับเรื่องต่าง ๆ
ความจริงพูดว่าวุ่นวายนี่คือ ไม่ได้วุ่นวายจริง ๆ หรอก
แต่มันวุ่นวาย
คือ ยังไงล่ะ ไม่ว่าง มีภาระหน้าที่นั่นนี่นู่น
อย่างวันก่อนก็เพิ่งเสร็จจากงานสัปดาห์หนังสือ
และอาทิตย์ที่แล้ว ๆ
ก็ไปงานขอบคุณผู้อุปการะของมูลนิธิศุภนิมิต
ซึ่งก็ถ่ายรูปมาด้วย
แต่ยังไม่ได้ "ล้าง"
( คือยังไม่ได้เอาลงคอมพ์ ) เลยยยยย
( จริงก็มีรูปเยอะมากที่ยังไม่มีเวลาทำ )
หลาย ๆ วันที่ผ่านมา
ก็วุ่นวายกับการอ่านหนังสือที่ซื้อมา
จนไม่มีเวลาเวลาจะเขียนหนังสือ
และเขียนบล็อก
เข้าเรื่องดีกว่า
อันดับแรก
ข้าพเจ้าชอบชื่อคอลัมน์
Inspired Story
คำว่า Inspired น่าจะมาจาก
Inspiration ก็คือ แรงบันดาลใจ
แต่พอมันทำหน้าที่เป็น adj.
มันสามารถแปลได้ว่า
ยอดเยี่ยม หรือ ฉลาด หลักแหลม ได้ด้วย
เรื่องนี้ถูกส่งไปที่ อ.สกุล
ตั้งแต่เดือนพฤษภาคม 2557
แต่เพิ่งได้ลง เดือนตุลาคม
ซึ่งก็อย่างที่รู้กันว่า
สนามเรื่องสั้นนั้น
คนส่งเรื่องไปเยอะมากกกกก
อ. สกุล บุณยทัต ( หรือ ครูหนู ของข้าพเจ้า )
ก็ยังเป็นครูหนู ที่มีสายตาอันเฉียบคม
อ่านงานขาดกระจุยกระจ่างเช่นเดิม
เป็นความสามารถอันน่าทึ่ง
ที่ข้าพเจ้านิยมชมชอบในตัวครูหนู
ในบทวิจารณ์ท้ายเรื่อง
เกี่ยวกับเรื่องสั้นเรื่องนี้
"พรหมจารี : หน้าต่างบานนั้นยังไม่ได้ปิด"
เป็นสิ่งที่ข้าพเจ้าชอบมาก
ข้าพเจ้าขออนุญาตคัดบางตอนมาให้ชม
"นัยแห่งความรู้สึกมักถูกแปรรูปออกมาเป็นงานเขียนในหลายลักษณะ...
มันคือบทสะท้อนแห่งบริบทของโลกสมัยใหม่ที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของความรักและความชัง
ที่ระคนกันอยู่ หลาย ๆ ขณะมันคือความอ้างว้างหน่ายแหนง..คือความวูบไหวแห่งแรงปะทะ
ของอารมณ์ที่สาดซัดเข้าใส่กันทั้งด้วยความเยียบเย็นและร้อนร้าย...มันคือ
สาระแห่งความเป็นพรหมจรรย์...ที่ยืนยันถึงความดีงามอันถ่องแท้
ที่ถูกปิดกั้นด้วยเจตนคติภายใน...ที่ไม่ยอมเปิดเผยตัวตนออกสู่โลกกว้างภายนอก..
สิ่งนี้จึงเป็นความหมายแห่งการเขียนในโลกเฉพาะของความรู้สึกที่ "ธัชชัย" แสดงออกมา
ให้เห็นอย่างได้อารมณ์...ในรูปรอยแห่ง "Neo-Romantica" ที่โฉบเฉี่ยวต่อการรับรู้..."
และ
"เป็นเรื่องสั้นที่สื่ออารมณ์หลักอันเป็นแรงปรารถนาของเรื่องได้ดี...การสามารถทำให้
เกิดอารมณ์หลักของเรื่องได้.. ถือเป็นก้าวหนึ่งแห่งความสำเร็จของการเขียน...
ที่สื่อถึงหัวใจของเรื่องออกมาอย่างชวนติดตาม..."
ส่วนทั้งหมดทั้งมวลจะเป็นอย่างไร
ก็ติดตามใน กุลสตรี ฉบับที่ 1051
16th October 2014
หน้าปกเป็นรูป น้องสไปรท์ แห่ง ฮอร์โมน
ซึ่งทันทีที่ปกนี้วางขาย
มิตรสหายของข้าพเจ้า
ก็ได้ส่งข่าวมาอย่างรวดเร็วทันใด
บอกว่า
มีเรื่องของข้าพเจ้าลง
และกล่าวถึงบทวิจารณ์คร่าว ๆ ให้ข้าพเจ้าฟัง
( พร้อมกับย้ำว่า หน้าปกน้องสไปรท์นะ 555 )
เป็นความตื้นตันใจอย่างหนึ่ง
ที่อยากบอกเล่า
สุดท้าย
ข้าพเจ้าขอบพระคุณครูหนู
มิตรสหาย
และท่านผู้อ่านทุกท่าน
ไว้ ณ ที่นี้
ขอบคุณครับ
ธัชชัย ธัญญาวัลย
28 ตุลาคม 2557
