สิ้นสุดการรอคอยอันแสนนาน

จบสิ้นความใฝ่ฝันกันเสียที

ได้สี่เล่มสุดท้ายมาแล้ว

จากงานหนังสือ

และอ่านจบเล่มสุดท้ายไปแล้ว

วันนี้เอง

เล่มสุดท้ายนี้หมายถึง

สุดท้ายที่เหลือของต้นฉบับ

ที่  Yoshito  Usui

เขียนไว้ก่อนตาย

สุดท้ายคือเล่ม  ๓๓  

( เหมือนไม่เต็มเล่ม )

เป็นการ์ตูนเรื่องเดียวที่ข้าพเจ้าชอบ

เคยอ่านซีรีส์อื่น  เรื่องอื่น

แต่ก็ไม่ได้ชอบอย่างเรื่องนี้

ก็เป็นนิสัยของข้าพเจ้าเองนั่นแหละ

ที่ชอบอะไรก็จะชอบอยู่อย่างนั้น

หลงรักอยู่อย่างนั้น

ไม่เปลี่ยนแปลง

ปกติข้าพเจ้าเป็นคนชอบอะไรยาก

ถ้าไม่ชอบตั้งแต่แรก

ก็จะไม่ชอบ

แต่ถ้าชอบแล้ว

ก็ชอบเลย

เปลี่ยนใจยาก

ตอนเป็นเด็กข้าพเจ้าเห็นคำหนึ่งอยู่บนเสื้อยืดตัวโปรด

คือคำว่า  crazy

 ข้าพเจ้าหลงรักคำนี้มาก ๆ  

หลังจากเปิดพจนานุกรมเพื่อดูความหมายของมัน

ความจริงแรก ๆ  ก็ตกใจเหมือนกัน

เกี่ยวกับความตายของ Usui  เมื่อหลายปีก่อน

น่าจะเคยเขียนบล็อกเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้แล้ว

แต่อีกแง่หนึ่ง

ก็ดีใจ

ที่จะได้ไม่ต้องตามอีก

ไม่มีอะไรต้องค้างคา

แต่ก็มีแหละว่า

เหล่าลูกศิษย์  หรือ  staff  ที่เคยทำชินจัง

ก็จะทำภาคใหม่ออกมาอีก

แม้  Usui  ไม่อยู่แล้ว

ก็เหมือนกับเรื่องอื่น ๆ  

ของโลก

เช่น  พ่อมดแห่งออซ

ที่ถูกรบเร้าให้เขียนใหม่เรื่อย ๆ

จนกระทั่งมีคนเอาไปแต่งต่อ

มีนิตยสารเกี่ยวกับเรื่องนี้โดยเฉพาะ

แต่ข้าพเจ้าก็ไม่ได้คลั่งไคล้ขนาดนั้น

แค่อยากจะอ่าน

ผลงานของนักเขียน

ให้มันจบเท่านั้นเอง

จริงก็ว่าจะซื้อเมื่อนานแล้ว

แต่ไม่มีโอกาสสักที

งานหนังสือครั้งก่อน

ก็เคยไปถาม

เขาบอกว่า

เล่ม  ๓๐  ขาดตลาด

ก็เลยไม่ซื้อ

รอ

อยากได้ทีเดียวพร้อมกัน

ซึ่งอันนี้ก็เป็นนิสัยของข้าพเจ้าอย่างหนึ่ง

อยากให้มันเรียบร้อยทีเดียว

ไม่ต้องค้างคา

ต้องขอบคุณงานหนังสือ

ที่ทำให้ได้ซื้อหนังสือพวกนี้

เป็นการ์ตูนที่เติบโตมาด้วยกัน

ตั้งแต่สมัยข้าพเจ้ายังเป็นเด็ก

ชอบมาก

ความจริงชินจังเป็นเด็กดีนะ

เนื้อเรื่องก็อบอุ่นด้วย

ชอบที่สุด

( มีแผ่น --ซึ่งคิดว่าคงครบทุกแผ่นหละนะ  

ดูหมดแล้วด้วย )

Arty Khamvongsa

27  10  2014