คำสารภาพ

ให้ตายเถอะ

ข้าพเจ้าคิดว่า

จะเขียนถึงหนังสือเล่มนี้

อย่างประดิดประดอย

ละเมียดละไม

และชมชื่นรื่นรมย์

แต่พอทิ้งไว้นานเข้า

ก็ชักจะขี้เกียจ

เอาเป็นว่า

ด้วยความขี้เกียจ

ข้าพเจ้าก็จะเขียนอย่างขี้เกียจ

และถ้าท่านขี้เกียจอ่าน

ก็ควรอ่านอย่างขี้เกียจ

หรือจะไม่อ่านเพราะขี้เกียจ

ก็แล้วแต่

เคยพูดไว้ใน  IG  และ  FB

ในบางประเด็น

และตอนนี้ก็ขี้เกียจจะพูดถึงมันแล้วด้วย

จึงไม่พูดถึง

ใครอยากอ่านก็หามาอ่าน

ใครไม่อยากอ่าน

ก็ไม่ต้องอ่าน

โลกนี้มีหนังสือเต็มไปหมด

มีงานศิลปะเต็มไปหมด

อ่านหรือไม่อ่านอะไร

ดูหรือไม่ดูอะไร

เสพหรือไม่เสพอะไร

ก็ไม่ใช่สารัตถะของชีวิต

พอละ

ขี้เกียจ

Arty 

15 09 2557