แด่สายลมหม่นหมองของฤดูหนาว

ชีวิตบางครั้งมันก็ขาดความรื่นรมย์ไปนะ

เราอาจจะทำอะไรที่ซ้ำซากเกินไป

เงียบเหงาเกินไป

หรือไม่ก็

ไร้แรงบันดาลใจเกินไป

หรือหลาย ๆ  ครั้ง

เราอาจจะจมอยู่กับอะไรมากจนเกินไป

การออกไปพบปะผู้คนบ้าง

หรือการได้สนทนากับเพื่อนมิตรบ้าง

ก็เป็นสิ่งที่ดี

แต่นั่นหมายความว่า

การสนทนานั้น

มีอะไรที่เป็นความสนใจร่วมกัน

เป็นอะไรที่เราต่างคิดเห็น

ไม่ใช่อะไรที่เราต่างเบื่อหน่าย

แม้ไม่ใช่การสนทนา

แต่การที่เราได้ฟัง

เรื่องราวต่าง ๆ  

ก็ย่อมทำให้เรา

ได้รู้สึกสดชื่นขึ้นมาบ้างเหมือนกัน

แต่กว่าเราจะรู้สึกตัว

สายลมหม่นหมอง

แห่งฤดูหนาว

ก็คงจะเลิกพัดเสียแล้ว

ธัชชัย  ธัญญาวัลย

5  มีนาคม  2557