ข้าพเจ้าไม่มีความคิดเห็นใด
เกี่ยวแก่นิยายเล่มนี้
เพราะหากท่านอ่าน
ท่านจะรู้ด้วยตัวเองว่า
หนังสือเล่มนี้
พูดถึงอะไร
ต้องการสื่ออะไร
และให้แง่คิดใดบ้าง
ต่อไปนี้เป็นประโยคที่ข้าพเจ้าชอบเป็นการส่วนตัว
"ชีวิตเป็นของเจ้า ฅนทุกฅน ไม่ว่าเจ้าหรือข้า ไม่ว่าเจ้ามหา
ชีวิตหรือไพร่ทาส ล้วนมีลิขิตแห่งโชคชะตาขีดเส้นทางเดินให้
มากกว่าหนึ่งทั้งนั้น แต่สิ่งที่กำหนด สิ่งที่กระซิบดวงจิตเจ้าให้สั่ง
เรือนกายย่ำไปบนเส้นทางแต่ละสายไม่ใช่โชคชะตา ไม่ใช่สิ่งใด
ที่ยิ่งใหญ่กว่าใจของเจ้าของเองเลย"
หน้า ๑๑๕
"ชีวิตของแต่ละฅน ผู้ที่ตอบคำถามนั้นได้ดีที่สุดคือตนเอง"
หน้า ๑๓๗
"ทุก ๆ ร้อยปีบ้าง ห้าร้อยปีบ้าง ก็จะมีพวกเจ้าโผล่มาสักฅน
เพื่อถามหาแอ่งน้ำศักดิ์สิทธิ์อยู่ร่ำไป ทั้งที่น้ำในบ่อนั้นอยู่
กับตัวเจ้ามาเสมอแล้วทั้งนั้น"
หน้า ๑๖๕
ชื่อหนังสือ : น้ำตาปารวตี
ผู้เขียน : นิธิ นิธิวีรกุล
สำนักพิมพ์สมมติ
Arty K.
03 03 2557
ขอบคุณภาพจาก สนพ.สมมติ
