คำให้การชาวกรุงเก่า ๒

ความจริงก็อ่านจบแล้ว

เรื่องคำให้การชาวกรุงเก่า

มีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเอามาเล่าบ้าง

หรือไม่เอามาเล่าบ้าง

ก็แล้วแต่สถานการณ์กันไป

เรื่องเหนือจริงหรือเรื่องอันไม่น่าเชื่อ

ก็มีอยู่เป็นระยะ ๆ  ตามรายทาง

รวมทั้งบางเรื่องก็ไม่ใช่จะตรงกับที่เรารับรู้กัน

อย่างเช่นเรื่องชนช้างสมัยก่อนเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่  ๑  เป็นต้น



วันนี้ว่าถึงเรื่อง  "พระนารายน์"  ก่อน

พระนารายน์  ตามบันทึกคำให้การชาวกรุงเก่านั้นว่า

เป็นพระโอรสองค์ที่  ๗  ของพระเจ้าปราสาททอง

และพระเจ้าปราสาททองได้เสี่ยงบารมีหลายครั้ง

ทุกครั้งก็เป็นเหตุให้เห็นว่า  ราชบัลลังก์  จะตกอยู่กับพระโอรสองค์เล็ก

ทั้งที่ในใจนั้นท่านอยากให้ตกกับองค์ใหญ่สุด

แต่เมื่อมีเหตุหลายครั้ง

ก็ย่อมต้องเชื่อว่า

พระโอรสองค์ที่  ๗  เป็นผู้มีบุญญาธิการมาก

องค์ที่เจ็ดนั้นเดิมท่านชื่อ  พระสุรินทรกุมาร



"อยู่มาวัน ๑  พระเจ้าปราสาททองมีพระราชประสงค์จะ

ใคร่ทดลองว่าพระราชโอรสองค์ไหนจะมีบุญ  จึงให้หาพระโอรสทั้ง ๗

องค์เข้ามาแล้ว  จึงเอาพระแสง  ๗  องค์วางเรียงไว้  แล้วทรงอธิษฐานว่า

ถ้าพระโอรสองค์ใดมีบุญสมควรจะครองบ้านเมืองแล้ว  ขอให้หยิบถูก

พระแสงสำหรับบ้านเมือง  ครั้นทรงอธิษฐานแล้วจึงรับสั่งให้โอรสทั้ง ๗

องค์  หยิบพระแสงองค์ละองค์โดยลำดับ  พระแสงสำหรับบ้านเมืองนั้น

ได้แก่พระสุรินทรกุมารซึ่งเปนพระราชโอรสองค์เล็ก  ต่อมาพระเจ้า

ปราสาททองก็ได้ทรงทดลองด้วยช้างอิก"

ช้างต้นมงคลหัตถีก็ได้แก่พระสุรินทรกุมารอีก  ทดลองด้วยม้าต้น  

ก็ได้กับพระสุรินทรกุมารอีก



"วัน ๑  ฟ้าผ่าลงที่พระที่นั่งมังคลาภิเศก  เกีดเพลีงไหม้ขึ้น  ขุนนาง

ข้าราชการทั้งปวงขึ้นไปช่วยกันดับ  เพลีงนั้นก็หาดับไม่  พอพระสุรินทร

กุมารขึ้นไปช่วยดับ  เพลีงนั้นจึงดับ  เวลาเมื่อพระสุรินทรกุมารเสด็จขึ้นไปนั้น

ขุนนางข้าราชการแลประชาชนทั้งปวงเห็นเปน  ๔  กร  จึง

โจทย์กันอื้ออึงไป  แลพากันนิยมนับถือพระสุรินทรกุมารว่าเปนผู้มีบุญ

แต่นั้นมา"

ครั้นพอพระเจ้าปราสาททองเสด็จสวรรคต

พระสุรินทรกุมารขึ้นครองราชย์  จึงได้ชื่อว่า

"พระนารายน์"

ด้วยเหตุที่เห็นเป็นสี่กร  นี้เอง

เรื่องพระนารายน์นี้ก็มีแปลกอัศจรรย์อีกเป็นอันมาก

ใครใคร่รู้ก็ไปหาอ่านกันเอาเอง  

หึหึ



นอกจากนี้ยังมีเรื่อง  ศรีปราชญ์  ซึ่งตามคำให้การชาวกรุงเก่านั้นว่า

มีชีวิตอยู่ในสมัยพระสุริเยนทราบดี

ซึ่งพระสุริเยนทราบดี  นี้   กรมพระยาดำรงราชานุภาพ  ทรงอธิบายว่า

คือ  พระเจ้าเสือ

มิใช่สมัยพระนารายณ์มหาราช  ดังเช่นที่เราคุ้นเคยกัน



เรื่องที่กล่าวมาจะเป็นความจริงมากน้อยเพียงใดก็ขึ้นอยู่กับผู้อ่าน

ถ้าเป็นนักตีความผู้ปฏิเสธปาฏิหาริย์

ก็อาจตีความเรื่องเห็นเป็นสี่กรว่า

เป็นการสร้างกระแส  อย่างหนึ่งก็ได้

เพราะประชาชนในสมัยนั้นย่อมเชื่อเรื่องบุญญาธิการ

การสร้างกระแสดังกล่าว

ก็ทำให้ง่ายต่อการที่จะให้พระโอรสองค์ที่  ๗  ขึ้นครองราชย์โดยชอบธรรม

ไม่ให้เกิดการคัดง้างกันขึ้น


แต่ก็อย่างที่กล่าวในตอนต้น  เรื่องอย่างนี้มันเป็นเรื่องตาบอดคลำช้าง

ใครใคร่เห็นว่าช้างมีลักษณะอย่างไร

ก็ว่ากันไป


ธัชชัย  ธัญญาวัลย
๙  มิถุนายน  ๒๕๕๖