ความในใจอะไรบางอย่าง

ข้าพเจ้าไม่เคยคิดจะทำงานประเภทที่ทำอยู่ทุกวันนี้

และไม่คิดว่าจะได้ทำอะไรที่เกี่ยวข้องกับผู้คน

ที่ไม่เหมือนผู้ไม่เหมือนคน

แต่ก็คงเป็นเวรเป็นกรรมอย่างหนึ่งของข้าพเจ้า

และ  ณ  ปัจจุบันนี้

เวรกรรมของข้าพเจ้าคงเริ่มจะคลี่คลายบ้างแล้ว

เกี่ยวแก่งานประจำอันที่ข้าพเจ้าเกี่ยวข้อง

จึงได้โอกาสหลีกหนี

หรือผ่อนเพลาลง

ข้าพเจ้าบอกคนรักอยู่เสมอ

ว่าไม่เคยคิดจะทำ  ไม่อยากทำ

แต่ในเมื่อมันต้องทำ

และทำแล้วมันเป็นประโยชน์ต่อตนและผู้อื่นบ้าง

ก็ทำไปตามภาระหน้าที่

อีกไม่นานนักหรอก

ข้าพเจ้าจะได้เลิกทำสิ่งที่ข้าพเจ้าไม่ชอบเสียที

ได้ไปทำสิ่งที่ข้าพเจ้าต้องการเสียที

ได้ไปอยู่ในที่ที่ข้าพเจ้าอยากอยู่เสียที

อยู่ในแวดล้อมของกัลยาณมิตร

มิใช่อยู่ในแวดล้อมของคนพาล

ผู้ซึ่งคอยจ้องจะทำร้าย  จับผิด  ทำลายผู้อื่นอยู่เสมอ

เช่นนี้

Arty D.

14  06  2556