การปรากฏตัวของหญิงสาวในคืนฝนตก

"ถ้าได้เจอคนที่มีพรสวรรค์  คุณต้องดูแลคนเหล่านี้ให้ดีและอย่าปล่อยพวกเขาไป" -มูราคามิ  

ใน  SOUTH OF BORDER, WEST OF THE SUN  การปรากฏตัวของหญิงสาวในคืนฝนตก

โตมร ศุขปรีชา  แปล

โดยปกติ

ข้าพเจ้าไม่ชอบโควต  คำพูดในหนังสือนัก

เพราะไม่ใช่มนุษย์จำพวก  

ที่ชอบไปแสวงหาสารัตถะจากนิยาย

(อิอิ  ^^)

เป็นประเภท

อ่านเอาสนุก

มากกว่า

"อ่านเอาเรื่อง"

ที่โควตไว้ในที่นี้

ก็แค่

"ชอบ"

เท่านั้นเอง

และมันก็ไม่มีความเกี่ยวข้องกับเนื้อหาสาระสำคัญ

หรือแก่นแกนของเรื่องนี้แต่อย่างใด

เป็นเพียงส่วนประกอบยิบย่อยมาก ๆ  

แต่ก็อย่างว่า

คนเรามันจะชอบ

ให้เป็นเศษเสี้ยวเล็กน้อยแค่ไหน

ก็เอามาโพทะนาใหญ่โตได้

ข้าพเจ้าอ่านมูราคามิ  แทบทุกเล่มที่มีแปลเป็นไทย

อันนี้เป็นเล่มล่าสุดที่อ่าน

ที่เพิ่งอ่าน

เพราะเพิ่งนึกอยากอ่าน

และมันก็มีขายพอดี

ฉากที่คิดว่าโรแมนติก

ที่สุด

ก็น่าจะเป็น

ฉากที่  ชิมาโมโตะ  มีอาการโรคประจำตัวกำเริบ

และพระเอก (ฮาจิเมะ) ต้องป้อนยา

แต่ตอนนั้นหาน้ำไม่ได้

ก็เลยไปอมหิมะให้ละลายในปากของตัวเอง

แล้ว  "ริน"  เข้าปาก(คิดว่าน่าจะเป็น)นางเอกซะเลย

แหม!

โรแมนซ์โคตร

ถ้าเทียบกับของไทย

ก็ต้องเป็นขุนแผนคายหมากใส่ปากนางลาวทอง

(ฮา)

หรือถ้าจะเทียบกับละครน้ำเน่า (ให้  "ร่วม"สมัย  หน่อย)

ก็ต้องเป็นฉากเป่าปากหลังจากช่วยนางเอกขึ้นมาจากน้ำ

ด้วยลักษณะภูมิประเทศ(ไทย)

มันก็มีให้จินตนาการได้แค่นี้

ในเล่มนี้ก็ไม่ได้มีอะไรใหม่

หรือจะเรียกได้ว่า

ธรรมดาเกินไป

หากเทียบกับเล่มอื่น ๆ  ของผู้เขียนด้วยซ้ำ

แต่ข้าพเจ้าก็ชอบ

ทั้งนี้ชอบสำนวนของคนแปลด้วย

แม้จะมีบางศัพท์ที่มันประดักประเดิดไปบ้าง

แต่ก็ชอบมากกว่าที่คนอื่นแปล

การบริภาษทุนนิยม

เป็นไปอย่างโจ่งแจ้ง

ไม่ต้องเทียบหาสัญลักษณ์หรือพึ่งการตีความด้วยความสามารถพิเศษอันใด

และตอนจบก็ลงท้ายด้วยความเศร้าเช่นเดิม

ซึ่งพลังของความเศร้า

ก็อาจมีอิทธิพลต่อผู้อ่านแตกต่างกันไป

เรื่องนี้เป็นความเศร้าของมนุษย์ที่แต่งงานแล้ว

คนมีลูกมีเมียแล้ว

และกำลังมีชู้อยู่

อาจจะอิน

ไม่เหมือนกับความเศร้าของใน norwegian wood

ซึ่งเป็นตัวละครหนุ่มสาว

คนหนุ่มสาวก็อาจจะ

อิน

มากกว่า

พลังโดยรวมของทั้งสองเรื่องก็แตกต่างกัน

ซึ่งอาจเป็นด้วย  "วัย"  และ  "เวลา"

ของผู้เขียนเอง

พูดมากไปไม่ดี

สรุป

ใครยังไม่อ่าน

ก็หามาอ่าน

สบาย ๆ  สไตล์  ไลท์โนเวล

หรือจะอ่านเอาซีเรียส

หรือจะไม่อ่านเลย

ก็สุดแท้แต่

ธัชชัย  ธัญญาวัลย

28  09  2555