เหตุผล

ทุกข์ของคนอื่น

เราอย่าเอามาเป็นทุกข์ของเรา

เรื่องของคนอื่น

เรารับฟัง

แต่อย่าเอามาแบกไว้

ผ่านแล้วก็ผ่านเลย

หลายคนชอบเอาเรื่องราวของผู้อื่นมาแบกไว้ด้วย

ทั้งที่เรื่องของตัวก็เอาไม่รอด

จะช่วยเหลือคนอื่น

ตัวเองก็ต้องรอดด้วย

ไม่ใช่ช่วยแล้วตัวเองจมไปกับเขา

ก็ไม่สมควร

เรื่องบางเรื่องมันต้องมีเหตุผลที่เพียงพอ

ต้องได้ข้อมูลที่แน่ชัด

ต้องไม่ฟังความข้างเดียว

หลายครั้ง

ที่เราฟังแต่ฝั่งที่เราชอบ

แล้วปิดหูปิดตา

เพราะอีกฝ่ายหนึ่งเราจงเกลียดจงชังเขาแต่แรก

ในเหตุการณ์ที่ข้าพเจ้าไม่ได้ฟังเรื่องราวโดยทั้งหมด

ข้าพเจ้าก็ย่อมไม่ตัดสิน

แม้ข้าพเจ้าฟังจากทั้งหมดแล้ว

ข้าพเจ้าก็ยังไม่อาจตัดสิน

บางครั้งเราต้องเลิกล้มการตัดสิน

แล้วหาทางออกที่ดีที่สุด

ทุกคนย่อมรู้แก่ใจว่าตัวเองทำอะไร

ถ้าเรามีหน้าที่รับฟังเราก็ต้องรับฟัง

ถ้าเรามีหน้าที่ช่วยเราก็ช่วย

แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า

เราฟังบางส่วนแล้วตีโพยตีพาย

โหวกเหวกไปตามความนึกคิดของตน

ในกรณีที่มันเป็นปัญหา

เรารับฟังเพื่อช่วยขบคิดหาทางออก

ไม่ได้มีหน้าที่ชี้ว่าใครถูกใครผิด

ถ้าเราทำแล้ว

มันได้ดีที่สุดแค่ไหน

ก็แค่นั้น

จบหน้าที่ของเรา

พระพุทธเจ้าทรงช่วยสัตว์โลกแก้ปัญหา

แต่พระองค์ไม่ได้แบกเอาปัญหาของคนทั้งโลกไว้

ในรายที่ดื้อรั้นสอนไม่ได้

พระองค์ทรงชักสะพานเสีย คือ ไม่สอน

ไม่ใช่พระองค์ใจดำ

ไม่ใช่พระองค์ไร้เมตตา

หากพระองค์รู้กรรมของสัตว์

รู้ว่าสัตว์ใดเป็นอย่างใด

รู้ว่าสัตว์ใดสอนได้สอนไม่ได้

รู้ว่าสัตว์ใดช่วยได้ช่วยไม่ได้

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น

สัตว์โลกทั้งหลาย

ต้องช่วยเหลือตัวเอง

โดยมีพระตถาคตเป็นผู้บอกทาง

ก็เท่านั้น

ธัชชัย ธัญญาวัลย

๕ ตุลาคม ๒๕๕๔