"ยิ่งรักยิ่งโง่ ยิ่งโง่ก็ยิ่งรัก"

(เกริ่น) หลังจากบริจาคช่วยน้ำท่วมไปเยอะแล้ว
ตอนนี้ก็เลยอยากจะพูดถึงความรักบ้าง
ในสถานการณ์ไม่น่าไว้วางใจเช่นนี้
ด้วยบทกวี
ไม่ได้เขียนอย่างนี้มานานมาก
เที่ยวนี้  มันคงต้องมีอะไรสักอย่างจริง ๆ
ที่เข้ามากระทบจิตใจ
ก็สงสารนะ  แต่...

"ยิ่งรักยิ่งโง่ ยิ่งโง่ก็ยิ่งรัก"

ในวิกฤติมีวิกฤติหนอประเทศชาติ

คนเก่งคนฉลาดช่วยไม่ได้

ยิ่งรักก็ยิ่งโง่อยู่ร่ำไป

จำยอมรับและทำใจ เฮ้อ!...ประชาชน

ในการโกงมีการโกงหนอการโกง

จะเอาไปตายโหงหรือหน้าขน

ผู้คนเดือดร้อนกันทุกคน

ถูกน้ำท่วมแล้วยังถูกปล้น...อนาถใจ

กินหญ้าแพรกหรอกหรือ โถ...นึกว่ากินข้าว

แล้วพี่ชายล่ะนอนง่าวอยู่ที่ไหน

ยึดอำนาจบ้านเมืองเขาเพราะเผาไฟ

นี่พระแม่ธรณีบีบน้ำไล่พญามาร

สังเวชแต่คนดีดี

ต้องพลอยช้ำเพราะกาลีผีหน้าด้าน

โพธิสัตว์เมตตาฟ้าประทาน

แม้ศัตรูหมู่เปรตพาล...ปาฏิหาริย์นัก

เมื่อยิ่งรักก็ยิ่งโง่หนอยิ่งโง่

ดีแต่พูดตามโผ(ยังขลุกขลัก)

เมื่อยิ่งโง่ก็ยิ่งรักหนอยิ่งรัก

"เรา"จึงได้นอนปลักโดยทั่วถึง

Arty House

24 10 2554