คนเราบางที
มันก็ยึดติดอยู่กับความสำเร็จในอดีต
จนไม่รู้ว่า
ตอนนี้โลกเขาไปถึงไหนต่อไหน
บางคน
ก็ไม่รู้ว่า
พฤติกรรมที่แสดงออกมานั้น
มันใช้ไม่ได้
มันไม่ถูกต้อง
มันขัดแย้งกับธรรมชาติของความถูกต้อง
ทั้งโดยสมมติสัจจะและปรมัตสัจจะ
เพราะไปนึก ไปคิดเอาเอง
โดยความเห็นแก่ตัวว่า
เอาเถอะน่า
ไม่ผิดหรอก
โดยวิธีการเลี่ยงบาลี
บางครั้งหลาย ๆ คน
ก็ไม่ได้มั่นคงดังเราเห็น
ไม่ได้เป็นเหมือนที่เราคิด
อะไร ๆ มันก็เกิดขึ้นได้หมดในโลกใบนี้
ชีวิตที่ตัวเองทำตัวเอง
แล้วมาโทษคนอื่น
แม้จะได้รับการอภัยการผู้อื่น
แต่ตัวเอง
ก็ต้องรับผลของการกระทำของตัวเองอยู่ดี
มัวแต่โทษคนอื่นอยู่
เมื่อไหร่จะโตเป็นผู้ใหญ่
เมื่อไหร่จะโตเป็นผู้กล้า
ยอมรับผิดเสียบ้าง
ฝึกกล่าวคำว่า "ขอโทษ" เสียบ้าง
สำนึกผิดเสียบ้าง
มันคงไม่ถึงกับทำให้ตายในวินาทีนั้นหรอก
เอวัง
ธัชชัย ธัญญาวัลย
๔ ตุลาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น