ลำบาก

ช่วงนี้ข้าพเจ้าไม่ค่อยว่าง

อันเนื่องมาแต่งานประจำอย่างหนึ่ง

และงานอันเป็นที่รักอีกอย่างหนึ่ง

คืนก่อนข้าพเจ้าไม่ได้นอน

เพราะมัวแต่อ่านหนังสือ

บางครั้งข้าพเจ้าก็ไม่ได้อ่านหนังสือ

เพื่อความเพลิดเพลินแต่ถ่ายเดียว

หากอ่านเพื่อศึกษา

หาข้อเด่นข้อด้อย

เพื่อนำมาปรับใช้กับงานของตัวเองอีกต่อหนึ่ง

จึงเป็นการอ่านที่ค่อนข้างหนักหน่วง

ทั้งโดยภายนอกและภายใน

ช่วงนี้คนไข้เยอะมาก

ตั้งแต่แปดโมง

จนกระทั่งเย็นหนึ่งทุ่ม

พวกเราในหมู่ทันตแพทย์

เคยล้อกันเล่นว่า

ทำงานเยี่ยงกรรมกร

มันคล้ายกรรมกรอย่่างหนึ่ง

คือใช้แรงงาน

ไม่ได้ถึงขนาดแบกหาม

แต่ก็ต้องเคร่งเครียดกับงานชิ้นเล็ก ๆ ในปาก

ผนวกเอาความคาดหวังของคนไข้

และอีกหลายสิ่งอย่าง

มันก็หนักหนาสาหัสเหมือนกัน

ความจริงข้าพเจ้าก็หวังไว้ว่าสักวันหนึ่ง

จะได้ใช้ชีวิตอย่างสบายบ้าง

แต่ก็ไม่เคยได้เป็นอย่างนั้นเลย

ดูเหมือนว่าชีวิตข้าพเจ้าจะเกิดมาเพื่อลำบาก

(ข้าพเจ้าคงเคยบ่นไปหลายครั้งแล้ว)

หากไม่ลำบาก

ก็มักจะมีอันเป็นไปด้วยโรคภัยทั้งหลาย

พี่คนหนึ่งบอกว่า

ข้าพเจ้ามีดวงชะตาที่ต้องทำงานคนเดียว

หมายความว่า

ถ้าข้าพเจ้าอยู่คลินิกคนเดียว

คนไข้จะเยอะมาก

ดูเหมือนพวกเขาต้องการมาหาแต่ข้าพเจ้าอย่างไรไม่รู้

ถ้าอยู่กันสองคน

ข้าพเจ้ามักไม่มีงานทำ

การไม่มีงานทำก็

หมายถึงการลำบากในทางการเงินอีกนั่นแหละ

ความจริงข้าพเจ้าเป็นคนที่มีเงินในมือเยอะไม่ได้

มันต้องรั่วไหลไปทางใดทางหนึ่ง

บางทีมันก็ไปในทางไร้สาระประโยชน์

ข้าพเจ้าจึงต้องพยายามเอามันไปไว้ในหุ้นบ้าง

อสังหาริมทรัพย์บ้าง

ดูเหมือนอสังหาริมทรัพย์จะเป็นตัวเก็บเงินให้ข้าพเจ้าดีกว่าใคร

เพราะจนทุกวันนี้

ข้าพเจ้าก็ยังไม่ได้ขายคอนโด

ความจริงก็มีคนติดต่อมาเยอะเหมือนกัน

แต่บางครั้ง

คนเราก็มักจะมีจุดให้ต้องทำในสิ่งที่ถูกกำหนดไว้

ตอนนี้ข้าพเจ้าไม่มีคนไข้

แต่มีรออีกเพียบตอนเย็น

แต่ก็นั่นแหละ

ชีวิตที่ลำบากของข้าพเจ้า

ก็คงต้องไปอ่านหนังสือก่อนแล้ว

พบกันใหม่

Arty Dhanyaawalaya

23 08 2554