ความทรมาน

อยากจะเขียนหลายสิ่ง

แต่ก็ไม่รู้จะเขียนอะไรก่อน

ช่วงนี้อ่านนิยายจบหลายเรื่อง

ด้วยเหตุว่าอยากอ่าน

เป็นภาวะที่อยู่ดี ๆ ก็เป็น

พออ่านเสร็จก็จะซึมกระทือเสียหน่อย

แล้วค่อยทำนั่นทำนี่ต่อไป

ชีวิตที่โลดแล่น

นำพาเรื่องปวดหัวมาให้หลายเรื่อง

นับวัน

มนุษย์เรายิ่งมีอะไรประหลาดมากขึ้น

จนความประหลาดนั้นกลายเป็นความปกติ

นั่งฟังอะไรต่อมิอะไร

และนั่งดูอะไรต่อมิอะไร

เขียนนิยายไปได้อีกเรื่อย ๆ

ไม่มีกำหนดจบ

ไม่มีกำหนดว่าจะเขียนยาวเท่าไหร่

แต่ก็ไม่อยากเขียนยาวมาก

อยากให้มันกระทัดรัดเหมาะมือถือไปไหนได้

หรืออ่านให้จบได้ภายในหนึ่งวัน

มันเป็นความทรมานอย่างหนึ่งกับการอ่านหนังสือไม่จบ

และต้องทิ้งค้างไว้อ่านวันพรุ่ง

จบ

Arty Dhanyaawalaya

16 08 2554