ความจริงงีบไปนิดหน่อย
ตอนประมาณสามสี่ทุ่ม
จำไม่ได้แน่ชัด
ตื่นขึ้นมา
อ่านนิยายของนักเขียนรางวัลโนเบิล
น่าเบื่อดีเหมือนกัน
แต่ก็น่าติดตาม
ใกล้จะเช้า
เอาหนังสือที่ซื้อไว้นานมากแล้วมาลงทะเบียน
เสร็จก็นั่งระลึกถึงความตาย
ก่อนจะไปอาบน้ำและมาทำงาน
วันนี้มาคลินิกแต่เช้า
ประมาณหกโมงสิบห้านาที
ความจริงเคยมาเช้ากว่านี้
และความจริง
ก็เคยไม่กลับจากคลินิกด้วย
เรียกว่า
อยู่ที่นี่จนสว่าง
นึกถึงชีวิตอันไม่ค่อนรื่นรมย์นัก
นั่งพิจารณาชีวิตและความตาย
ข้าพเจ้าเคยตายมาแล้ว
สามครั้ง
และทุกครั้งหลังความตาย
ข้าพเจ้าได้เกิดใหม่
และมีชีวิตใหม่
และครั้งนี้
ข้าพเจ้ากำลังจะตายอีกครั้ง
ข้าพเจ้าไม่แน่ใจว่า
การตายครั้งนี้
ข้าพเจ้าจะได้มีโอกาสฟื้นคืนชีพขึ้นมาอีกหรือไม่
เพราะอาการค่อนข้างสาหัสพอสมควร
และข้าพเจ้าก็ไม่ใช่แมว
ที่จะได้มีเก้าชีวิต
เมื่อวานเพิ่งซื้อหุ้นเพิ่มไปนิดหน่อย
และพอดีวันนี้เปิดดูหนังสือ ดร.นิเวศน์
ที่ซื้อไว้นานแล้ว
แต่ยังไม่ได้อ่าน
ก็เลยหยิบมาด้วย
เผื่ออ่าน
คิดถึงบ้าน
แด่ความตายครั้งที่ ๔
ธัชชัย ธัญญาวัลย
๕ กรกฎาคม ๒๕๕๔
1 ความคิดเห็น:
คิดถึงเหมือนกัน
คนเรามักจะคิดถึงที่ที่อบอุ่นในยามที่เหน็บหนาว
เสมอ
แสดงความคิดเห็น