"แด่ความตายในความฝัน"
เขียนเรื่องความเปราะบางเอาไว้
๒ เรื่อง
แต่ยังไม่ได้เอามาลง
เพราะดันลืมเอาไฟล์ที่เซฟไว้มาด้วย
ตอนนี้ไม่มีอะไรจะเขียน
ชีวิตว่างเปล่า
และหม่นเศร้า
ช่วงนี้ไม่รับโทรศัพท์ใครสักคน
เพราะอยากอยู่คนเดียว
ไม่อยากพูดคุย
ไม่อยากหัวเราะ
และไม่อยากทำอะไร
ถ้าใครสักคนบอกว่า
รักเรา
แต่
...
เราคงไม่อาจจะไม่ต้องการ
เราคงไม่อาจจะไม่รู้สึก
ว่า
นั่นคือ
ความรัก
หรือ
ความลวง
เมื่อค่อนจะรุ่ง
มองดูพระจันทร์
พระจันทร์ที่ซ่อนอยู่ในก้อนเมฆ
เป็นก้อนเมฆรูปจานบิน
ค่ำคืนช่างยาวนาน
และดวงตะวันช่างไร้เรี่ยวแรง
แสงแดดดูเหมือนเจ้าหญิงนิทรา
กว่าจะสิ้นชีวิต
เราคงต้องใช้ชีวิตเหน็บหนาว
อีกยาวนาน
แด่ความตายของคนที่ข้าพเจ้ารัก
ในความฝัน
ทิวฟ้า ทัดตะวัน
17 05 2554
http://artyhouse.blogspot.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น