ความเปราะบาง
วันนี้ตื่นขึ้นมากลางดึก
ความจริงจะว่าดึกก็ไม่ใช่
มันเป็นเวลาใกล้จะเช้า
เวลาประมาณตีสาม
ข้าพจ้าชอบบรรยากาศเช่นนี้
เพราะมันเงียบดี
แม้ว่าห้องข้าพเจ้าจะเงียบอยู่แล้ว
แต่มันจะเงียบยิ่งขึ้นไปอีก
เมื่อถึงเวลาเช่นนี้
วันวิสาขบูชา
ข้าพเจ้าก็ยังจะไปทำงานปกติ
แต่ตอนเย็นก็จะไปทำกิจตามหน้าที่ศาสนิกชน
ตามประสาผู้ที่รักในศาสนาของตนเอง
รักในศาสดาของตนเอง
และรักในคำสอนของศาสดา
ความจริงอยากจะเขียนบทกวี
เนื่องในวันวิสาขบูชา
แต่ตอนนี้ยังไม่เขียน
เนื่องจากมีอย่างอื่นที่จะเขียน
ความจริงว่าจะเขียนเรื่องความเปราะบาง
แต่เอาเข้าจริง
ก็ฝอยเรื่องอื่นไปเสียมาก
เอาเป็นว่า
ความเปราะบางเอาไว้ก่อน
ตื่นขึ้นมาวันนี้
เปิดฟังบทสวดมนต์ที่ชอบฟัง
เป็นบทสวดทิเบต
และบทจีน
ไม่ได้ฟังมานานเหมือนกัน
ไม่รู้ว่าทำชีวิตหล่นหายไว้ที่ไหน
ในช่วงที่ผ่านมา
ทิวฟ้า ทัดตะวัน
วิสาขบูชา 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น