ความเปราะบาง ๒

ความเปราะบาง ๒

ไม่ได้ตื่นขึ้นมากลางดึกนานมาก

เพราะอันใดไม่อาจวินิจฉัย

รู้แต่ว่า

สิ่งเก่า ๆ ได้ระหกระเหยเข้ามา

เมื่อวานสะดุ้งตื่น

เพราะมีคนมาล้างจานในห้องพัก

แล้วทำจานหลุดจากมือกระแทกอ่าง

ทำให้ข้าพเจ้าสะดุ้ง

และนอนไม่หลับอีกเลย

ข้าพเจ้าหัวเสียมาก

มันจะเข้ามาล้างทำไมในห้อง

ล้างข้างนอกก็ได้

ข้างนอกก็มีอ่างเยอะแยะ

ข้าพเจ้าจะไม่พอใจเป็นอย่างมากหากใครมาทำให้ข้าพเจ้าสะดุ้งตื่น

ในสมัยโบราณสมัยหนึ่ง

ถือว่าเป็นบาปมากทีเดียว

ในการจะปลุกคนที่หลับอยู่ให้ตื่นขึ้น

คนเรามันทำอะไรไม่พิจารณาถึงความเหมาะสม

ม้าดีดกะโหลก

คนเช่นนี้จะไม่เป็นที่พอใจของข้าพเจ้านัก

บ่นไปก็เท่านั้น

เมื่อวานข้าพเจ้าฝันถึงแม่

อาจจะเป็นเพราะแม่คิดถึงข้าพเจ้า

หรือข้าพเจ้าคิดถึงแม่

หรือธาตุปั่นป่วน

และเมื่อคืนนี้ก็ฝันถึงยาย

และฝันว่า

ไปกินข้าวที่บ้าน

และมันก็อิ่มจริง ๆ

ในฝัน

ความจริงครอบครัวของข้าพเจ้าเป็นครอบครัวที่เปราะบาง

ข้าพเจ้าจึงไม่อยากให้ใครเข้าไปยุ่งกับพวกเขามากนัก

พวกเขาก็เหมือนบูเอนดิยาในยุคแรก

มีวัฒนธรรมเป็นของตัวเอง

มีความเชื่อ

และอยู่ในโลกของพวกเขาในมาคอนโด

ข้าพเจ้าไม่อยากให้วัฒนธรรมที่เขาเรียกกันว่า

“สมัยใหม่”

ไปวุ่นวายกับพวกเขามากนัก

พวกเขามีความเปราะบาง

ไม่สมควรที่เสือ สิงห์ กระทิง แรด จะไปยุ่งมาก

พวกเขามีความจริงใจ

ยายของข้าพเจ้าเป็นผู้ที่มีความจริงใจมาก

ถ้ายายรักใคร

ก็จะรักอย่างยิ่ง

และรักตลอดไป

ตาของข้าพเจ้าตายไปตั้งแต่ข้าพเจ้าอายุเจ็ดแปดขวบ

และยายของข้าพเจ้า

ก็ไม่เคยมีแฟนใหม่

แม้ตอนนั้นจะยังไม่ได้แก่มาก

แต่ก็ไม่ได้สาวมาก

ข้าพเจ้านึกไปถึงคู่แท้

ที่เป็นคู่ของเรา

นึกไปถึงพระนางพิมพา

ที่รักมั่นในพระโพธิสัตว์แต่เพียงผู้เดียวทุกภพชาติ

แม้มีชายอื่นมากรายใกล้

ก็หาได้สนใจไม่

เป็นรักแท้อันมั่นคง

ได้อ่านทีไรน้ำตาจะไหลเพราะตื้นตัน

ข้าพเจ้าได้นิสัยบางอย่างมาจากบูเอนดิยาพอสมควร

และมักจะทุ่มเทในทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำ

บางครั้งมันก็เป็นความเปราะบางอย่างหนึ่ง

ข้าพเจ้าเป็นเสือ

แต่ข้าพเจ้าก็เป็นกวางด้วย

ข้าพเจ้าเป็นพลาสติก

แต่ก็เป็นแก้วด้วย

ความระแวดระวังจะมีอยู่ทุกฝีก้าว

ความแตกร้าวจะสิงสถิตอยู่ทุกอณู

และมันได้ห่อหุ้มข้าพเจ้าไว้

ยายรักใครก็จะรักตลอดไป

แม้คนนั้จะทำร้ายยาย

ข้าพเจ้าก็คล้ายเป็นเช่นนั้น

เพราะยายเลี้ยงข้าพเจ้ามาแต่เด็ก

แต่

การถ่ายแบบ

การซึมซับ

มันเป็นกระบวนการที่ลึกซึ้ง

และแปลกแปร่ง

จนกระทั่ง

เราไม่อาจจะสาวไปหามันได้มากมายนัก

จึงบางครั้ง หรือบางคราว ข้าพเจ้าก็ไม่ได้เหมือนยายซะทีเดียว

แด่บูเอนดิยาของข้าพเจ้า

วิสาขบูชา 2554