ซื้อ E-BOOK

Thumbnail Seller Link
การสำเร็จความโง่ด้วยตนเอง
ธัชชัย ธัญญาวัลย
www.mebmarket.com
คุณจะสำรวจลึกลงไปในสิ่งต่าง ๆ ผ่านตัวหนังสือ ผ่านถ้อยคำ ที่กรองประกอบขึ้นเป็นหนังสือเล่มนี้ “การสำเร็จความโง่ด้วยตนเอง” กวีนิพนธ์เชิ...
Get it now

เมื่อข้าพเจ้าเป็นครูอนุบาล 2




วันนี้มาดูกันว่า


ผมพังกำแพงของน้องพีอย่างไร


น้องพีคล้าย ๆ น้องใบเตย


ทุกคนตามใจ


ต้องการคนสนใจ


ต้องการความเอาใจใส่


เห็นหุ่นน้องเขาก็น่าจะทราบอยู่แล้วว่า


ถูกตามใจมากเพียงใด


บ้านน้องพีกับน้องใบเตยอยู่ใกล้กัน


จะว่าไปก็


เรียกว่าอยู่ที่เดียวกันเลยก็ได้


เพราะน้องใบเตยเป็นเหลนของเจ้าของร้านกุ้งเผาทองชุบ


ร้านอาหารชื่อดังของย่านนี้ ( สิงห์บุรี )


ส่วนคุณแม่น้องพี เป็นคนทำอาหารที่ร้าน


ลักษณะการเลี้ยงดูเป็นแบบเดียวกัน


น้องพีไม่ค่อยเล่นกับเพื่อน ๆ


แต่ทำกิจกรรมบ้าง


และมาโรงเรียนสม่ำเสมอกว่าน้องใบเตย





ภาพนี้เป็นสัญญาณของความใกล้จะสำเร็จ


วันนี้น้องพีร้องไห้ เนื่องจากไม่อยากตวรจฟัน และไม่ยอมให้ตรวจฟันท่าเดียว


เป็นหน้าที่ของผม


ที่จะเข้าไปพูดคุย


ทำความคุ้นเคย


ชวนทำนั่นทำนี่


หาสิ่งที่เขาสนใจ


ให้เขาเอาขนมมาให้ดู


น้องพีเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่มีขนมมาโรงเรียน


และในที่สุดก็สำเร็จ


น้องพียอมให้ตรวจฟัน


ทุกคนประหลาดใจ


เพราะแม้แต่เจ้าหน้าที่ทันตสาธารณสุขจากโรงพยาบาลพรหมบุรีมาตรวจ


ก็ยังตรวจไม่ได้


ด้วยเหตุว่า น้องพีเคยถูกถอนฟัน


มีประสบการณ์ที่ไม่ดีมาก่อน


ผมต้องพยายามชี้แจงและแสดงให้เห็นว่า


ไม่มีอะไรต้องเจ็บปวดหรือน่ากลัว


ความจริงแล้วเด็กอายุประมาณ 5 ขวบ จะเป็นเด็กที่ยอมรับการทำฟันดีที่สุด


น้องใบเตยก็ไม่ยอมให้เพื่อน ๆ ของผมตรวจฟัน


ผมบอกว่า


เอาไว้ก่อน เดี๋ยวผมจะตวรจเอง


ซึ่งตรวจได้ก่อนน้องพี


และตอนตวรจน้องพี


น้องใบเตยซึ่งนั่งอยู่ข้าง ๆ ก็ช่วยพูดว่า


ใบเตยก็ตรวจไม่เห็นเป็นไรเลย


สมัยเด็ก ๆ ผมก็ไม่ได้ทำฟันมากนัก


เพราะไม่สบายบ่อยอย่างที่เคยเล่า


เวลาไม่สบายหมอเขาจะไม่ทำฟันให้


ผมก็รู้สึกดีใจที่ไม่ได้ทำฟัน


แต่ก็ไม่กลัวหมอฟันเมื่อต้องทำฟัน


เพราะเวลาอยู่ต่อหน้าผู้อื่น


ผมจะต้องทำตัวเป็นเด็กกล้าหาญ


ผมรู้สึกไม่ชอบที่สุดเวลาที่หมอฉีดยาชาแล้วปากมันหนา ๆ


เป็นความทรมานของชีวิต


อยากเคี้ยวเล่น


แต่หมอเขาห้ามเคี้ยวเล่น


ก็แอบ ๆ ทำบ้าง


แต่อีกใจหนึ่งก็เชื่อ


ผมค่อนข้างเชื่อฟังนะ ตอนเป็นเด็กน่ะ


แต่แอบ ๆ ทำ


คล้าย ๆ ดื้อเงียบ


ตอนโตขึ้นมา


ไม่ดื้อเงียบแล้วครับ


ดื้อเสียงดังเลย


555+







สังเกตว่า ที่นั่งทางขวามือตรงมุมห้อง คือน้องใบเตยนั่นเอง


ตอนนี้เด็ก ๆ กำลังแนะนำตัว


เด็ก ๆ กล้าแสดงออกมาก ทั้ง ๆ เพิ่งจะอยู่อนุบาล 1 เท่านั้น





เด็ก ๆ กับผลงานของพวกเขา


ทุกคนภูมิใจในผลงานสุด ๆ




นี่รูปที่น้องใบเตยวาด
น้ำแดงแก้วตรงกลางผมจับมือวาด
นอกนั้นน้องใบเตยวาดเอง
มีประตูสีฟ้า และ ปลา ด้วย
ให้ ห้าดาว เพราะเด็ก ๆ เก่งมาก
เด็ก ๆ ไม่ควรถูกจำกัดเฉพาะว่า
ได้สูงสุด สามดาว ตามเกณฑ์ ปกติ
เขาควรได้รับรู้ว่า
มีอะไรที่เกิน สามดาว
และจะมีอะไรที่เกิน ห้าดาวได้ด้วย



อันนี้ผลงานผมเอง


เด็กชายอาร์ตี้


ผมชอบเป๊บซี่


555+



นี่คือผู้ที่ประมูลผลงานของผมได้
จากการเป่ายิงฉุบ
น้องโอ๊ต
เป็นคนที่เป่ายิงฉุบเก่งมาก
และเป่าชนะทุกคนที่ยกมืออยากได้ภาพนี้
ตอนเป็นเด็กผมไม่เคยเป่ายิงฉุบชนะมากมายหรอก
ผมทึ่ง
ที่น้องเขาเป็นคนเป่ายิงฉุบเก่ง
เรื่องของเด็ก ๆ มีอีกมาก
เดี๋ยวค่อยทยอยเล่า
วันนี้ดึกมากแล้ว
และหนาวมาก
ผมยังต้องทำงานอีก
ราตรีสวัสดิ์ครับ
เด็ก ๆ ทุกคน
ธัชชัย ธัญญาวัลย
11/01/2551

ไม่มีความคิดเห็น: