แสงเช้าแห่งอุดรพิทยานุกูล

15  พฤศจิกายน  

เป็นวันครบรอบวันเกิดอาจารย์แม่ของข้าพเจ้า

ผู้เปรียบประดุจแม่คนที่สาม

หากจะพูดถึงผู้หญิงในโลกนี้

มีผู้หญิงสามคน

ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตข้าพเจ้า

คือ  แม่

ยาย

และอาจารย์แม่

ภาพนี้ถ่ายตั้งแต่สิบกว่าปีที่แล้ว

เนื่องในวันจบการศึกษา

เป็นเพียงรูปเดียว

พูดตามตรงว่า

ชีวิตนี้

หากไม่มีท่าน

ข้าพเจ้า

ก็ไม่เป็นข้าพเจ้าในทุกวันนี้

อาจจะสำมะเลเทเมากว่านี้มาก

กระนั้นก็ตาม

คุณงามความดีทั้งหลายเป็นของท่าน

ส่วนความชั่วช้าย่อมเป็นของข้าพเจ้าแต่เพียงผู้เดียว

หากมีสิ่งใดที่ข้าพเจ้ากระทำไม่ดี

นั่นคือความเลวทรามของข้าพเจ้าเอง

หากสิ่งใดที่ดีงามอันได้เคยแสดงออก

ล้วนเป็นของคุณแม่ทั้งสามของข้าพเจ้า

ผู้ซึ่งรับช่วงอบรมสั่งสอนข้าพเจ้าต่อกันมา

ตลอดกาลอันยาวนาน

ซึ่งแน่นอนว่า

คนกระด้างหัวแข็งอย่างข้าพเจ้า

ย่อมมีออกนอกลู่นอกทางไปเสียมาก

แต่นั่นมิได้เกี่ยวกับท่านทั้งสามของข้าพเจ้าแม้แต่น้อย

เพราะอย่างที่เรียนชี้แจงตั้งแต่แรก

ความชั่วช้าอันใด  ย่อมเป็นของข้าพเจ้าแต่เพียงผู้เดียว

ปีนี้อาจารย์แม่ของข้าพเจ้าเกษียณอายุราชการ

ตลอดชีวิตการเป็นครูอันยาวนาน

ท่านคือครูที่แท้จริงสำหรับลูกศิษย์ทุกคน

และเป็นยิ่งกว่าครูสำหรับข้าพเจ้า

ต่อไปคือบทกวี

ที่ข้าพเจ้าตั้งใจเป็นอย่างยิ่งสำหรับ

วันเกษียณอายุราชการของท่าน

เมื่อสอง-สามเดือนที่ผ่านมา

"อุทัยรัศมี แสงเช้าแห่งอุดรพิทยานุกูล"

แด่ คุณครูอุทัยรัศมี สกุลคู

เนื่องในวันเกษียณอายุราชการ พ.ศ. 2557

คือครูและคือแม่

ผู้เที่ยงแท้ในวิถี

คุณงามและความดี

ที่ท่านพูดคือท่านทำ

เปรียบแสงอรุณรัก

ผดุงเราเช้าจรดค่ำ

คำสอนทุกถ้อยคำ

ล้วนเลิศค่าเพื่อค้ำคูณ

คืออุทัยรัศมี

แห่งอุดรพิทยานุกูล

แม้เกษียณครูมิสูญ

ฐีติรุ่งนิรันดร์กาล

คือครูผู้เที่ยงแท้............ในวิถี

คืออุทัยรัศมี.................จากฟ้า

คือแสงแห่งความดี........ผดุงศิษย์ ผดุงโลก

คือหลักใจแหล่งหล้า......พิภพพื้นอุดรพิทยานุกูล

ธัชชัย ธัญญาวัลย [ อ.พ. 6/6 รุ่น 101 ]

ผู้เป็นลูกและเป็นศิษย์

15  พฤศจิกายน  2557