วันเสาร์

วันเสาร์ก็ดูเหมือนจะเป็นวันเหงาเงียบ

ที่มนุษย์หลาย ๆ   คนเดินทางไปพักผ่อน

หรือพักผ่อนอยู่ที่บ้าน

หรือบางคนอาจทำงาน



ข้าพเจ้าทำงานโดยไม่มีวันหยุดมาได้เกือบสองเดือนแล้ว

คือไม่มีวันหยุดเสาร์-อาทิตย์

หรือแม้กระทั่งวันหยุดอื่น ๆ  

หลาย ๆ  ครั้งก็อาศัยการพักผ่อนหลังเลิกงาน

หรือไม่ก็พักผ่อนระหว่างงาน

หรือไม่ก็อาจจะไม่ได้พักผ่อน

แท้แล้วการทำงาน

มีการพักผ่อนอยู่ในตัว

ถ้าเรารู้จักหาจังหวะมันก็พักผ่อนได้

แต่นั่นหมายความว่า

มันเป็นการงานที่เราชอบใจ

คือ  มี  ฉันทะ  ในงานนั้น ๆ  ด้วย

งานที่เราไม่รักไม่ชอบ

ต่อให้ทำแค่หนึ่งวันในหนึ่งปี

ก็เปล่าประโยชน์กับคำว่า  พักผ่อน



วันก่อนได้ปากกามาใหม่หนึ่งด้าม

เป็นปากกายี่ห้อที่ไม่เคยใช้

คือ  Sheaffer

ปกติใช้แต่  Parker

เป็นปากกาคอแร้งเช่นเดิม

ข้าพเจ้ารู้สึกว่าชอบปากกาชนิดนี้

มากกว่าปากกาชนิดอื่น

แม้มันจะต้องใช้ความพยายามที่จะควบคุมมันมากกว่าปากกาชนิดอื่น

ให้มันเป็นลายมือของเรา

แต่แท้แล้ว

ปากกาพวกนี้

มันมักจะควบคุมเสียมากกว่า

ไม่ต้องคิดอย่างโน้นอย่างนี้

เขียน ๆ  ไปก็ดีเหมือนกัน



ปากกาดี ๆ  ทำให้อยากเขียนหนังสือ

ซึ่งนั่นหมายความว่ากระดาษก็ต้องดีด้วย

บางทีปากกาดีแต่กระดาษห่วย

มันก็เขียนได้ไม่ดี



การเขียนหนังสือของข้าพเจ้า

อาจจะเขียนบันทึก

หรือเขียนอย่างอื่น

แต่แท้แล้ว

ไม่ว่าจะเขียนอะไร ๆ  

ก็เป็นการเขียน



เดี๋ยวนี้ข้อมูลอะไรต่าง ๆ  มากมายขึ้นทุกวัน

ข้าพเจ้าต้องจัดระเบียบข้อมูลต่าง ๆ  

ทั้งในส่วนของข้อมูลรูปภาพหรือตัวหนังสือ

เพื่อให้ง่ายต่อการดำเนินชีวิต




มีหลายเรื่องที่ยังอยากเขียน

แต่ก็ยังไม่ได้ทำ



รอจังหวะและโอกาสเสียก่อน



ธัชชัย  ธัญญาวัลย
๑  มิถุนายน  ๒๕๕๖