สัตว์เอย

เมื่อข้าพเจ้ารู้อยู่ว่าสิ่งหนึ่งสิ่งใดสัตว์หนึ่งตนใดกำลังเข้ามา

หากข้าพเจ้าเป็นประดุจดั่งคนเขลา

ข้าพเจ้าไม่กระทำการขัดขวางใด ๆ

เพราะข้าพเจ้าเป็นข้าพเจ้า

ผู้ซึ่งเฝ้าสังเกต

ผู้ซึ่งนึกเกลียดชัง

ผู้ซึ่งเบื่อระอา

ผู้ซึ่งเย็นชาและบอดใบ้

ผู้ซึ่งทำความเข้าใจในความระทมทุกข์


สัตว์เอย

ในบางคราข้าพเจ้าอยากเอื้อนเอ่ย

เราจงอย่าได้พานพบกันเลยเสียจะดีกว่า

เราอย่าได้เกี่ยวข้องกันเลยเสียจะดีกว่า

เราอย่าได้มีการกระทำใด ๆ  ร่วมกันเสียเลยจะดีกว่า


เมื่อความร้อนรุ่มสุมไฟ  และความเมาบ้า  อีกทั้งความหอมหวานปานน้ำผึ้งพิษ  เข้าล้อมสิ่งหนึ่งสิ่งใดนั้นแล้ว

ข้าพเจ้าจักเสวยทุกข์ด้วยสิ่งนั้นเพื่อการใดเล่า

ข้าพเจ้าจักแลเห็นข้าพเจ้าในนั้นเพื่อประโยชน์อันใด

ข้าพเจ้าจะมองจะฟังและรู้สึกสัมผัสเพื่อปรารถนาอะไรอีก



สัตว์เอย

ในบางคราข้าพเจ้าอยากเอื้อนเอ่ย

จงเดินไปเสีย

จงเดินไปตามยถากรรมแห่งเจ้าเสียเถิด

จงเดินจากไปเสียเถิด  และอย่าได้กรายร่างเนื้อหรือแม้ร่างทิพย์มาสู่ข้าพเจ้าอีกเลย


ความหมองหม่นของสิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือสัตว์ใดสัตว์หนึ่ง

อาจยังความหมองหม่นไปยังสัตว์ใดสัตว์หนึ่งหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง

ด้วยภาระและภาวะอันหนึ่ง

ข้าพเจ้ามิอาจทัดทานการกระทำความผิดของสิ่งหนึ่งใด

ข้าพเจ้ามิอาจห้ามปรามการกระทำของหญิงชายใด

ข้าพเจ้ามิอาจห้ามความรู้สึกของผู้หนึ่งผู้ใด


สัตว์เอย

ในบางคราข้าพเจ้าอยากเอื้อนเอ่ย...



ธัชชัย  ธัญญาวัลย
๗  มิถุนายน  ๒๕๕๕