แว่วเสียงสายลมหนาว

เมื่อเช้าก่อนมาทำงาน

ยืนมองดูทัศนียภาพแห่งมหานคร

ซึ่งกำลังจะถูกน้ำท่วมอยู่รอมร่อ

ได้ยินเสียงสายลมหนาว

แว่ว...สัมผัสผิวกาย

สายลมหนาวนำความเศร้าอย่างประหลาด

ทั้งที่รู้ว่า

เราไม่ควรจะมีเรื่องเศร้าใด ๆ  แล้ว


สายลมหนาวนำความครุ่นคิดคำนึงถึงวัยเยาว์

วันเก่าและคนเก่า ๆ

สถานที่เก่า ๆ

เหมือนภาพสีซีดหวานที่เก็บไว้นานเนิ่น


แว่วเสียงสายลมหนาวอีกคราวหนึ่ง

มาถึงเมื่อเช้าให้หนาวหวั่น

ชั่วครุ่นคำนึงซึ้ง  วานวัน

โลกก็พลันหมุนผ่านหลายกาลแล้ว


Arty House
9  11  2554