ข้ามถนนตรงหน้าตึกคิวเฮ้าส์อโศก
ไม่แน่ใจว่ามันข้ามไปได้ตลอดรอดฝั่งหรือเปล่า
เพราะดันไปข้ามตอนที่รถเริ่มเคลื่อนตัวพอดี
ในใจก็นึกช่วยให้มันรอดพ้นอยู่เหมือนกัน
แต่ถ้ามันจะตายก็ช่วยไม่ได้
ความจริงก็
น่าสงสารหนูเหมือนกัน
ที่มันไม่รู้เรื่องรู้ราว
ข้าม ๆ ไปโดนรถทับตายซะงั้น
พบเห็นบ่อย ๆ ตามถนน
มีซากหนูโดนรถทับแบนแต๊ดแต๋
แท้แล้วชีวิตก็เหมือนฝัน
ไม่รู้วันตาย
เหมือนหนูที่วิ่งข้ามถนน
ไม่รู้ว่าจะโดนรถเหยียบเมื่อไหร่
และเป็นโชคร้ายอย่างยิ่งของหนู
เพราะถ้ามันตาย
มันก็ไม่มีโอกาสบอกเล่าประสบการณ์แก่ลูกหลาน
และถ้ามันข้ามถนนได้
มันจะสามารถถ่ายทอดให้ลูกหลานฟังได้หรือไม่ว่า
สิ่งที่มันทำคือการข้ามถนน
และการข้ามถนนให้ปลอดภัยต้องทำอย่างไร
เป็นเรื่องดีที่ว่า
พระพุทธเจ้าสามารถข้ามถนนแห่งสงสาร
แล้วยังสามารถบอกต่อแก่เรา
แนะนำแก่เรา
ให้ข้ามไปได้ด้วยอย่างปลอดภัย
ถ้าไม่มีพระพุทธเจ้า
ไม่มีพระสงฆ์
เราก็คงเหมือนหนูที่วิ่งข้ามถนน
ไร้ซึ่งความรู้ว่า
นั่นคือหนทางที่ตายได้ทุกเมื่อ
ไม่รู้ว่าวิธีการที่ดีในการจะข้ามถนนเป็นอย่างไร
ไม่รู้ว่าจะตายตอนไหน
อย่างน้อย
ถ้าหนูรู้วิธีการข้ามถนนให้ปลอดภัย
มันอาจจะมีโอกาสรอดมากกว่านั้นก็ได้
แต่ก็อย่างว่า
ถึงคราวตายมันก็ต้องตาย
ไม่ถึงคราว
จะฆ่าให้ตายอย่างไรมันก็ไม่ตายเท่านั้น
แด่ความตาย
ด้วยความฝัน
ธัชชัย ธัญญาวัลย
21 03 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น