อ้วนหมา

และแล้วกระดานหุ้นก็แดงฉาน เหมือนเลือดอีกครั้งหนึ่ง

ตามแรงเทขายของต่างชาติ

ทั้งที่ก่อนหน้านี้ยังขึ้นได้ทะลุ 800 กว่าจุด

แต่ในที่สุดก็ทนไม่ไหว

เพราะปกติแล้ว ตลาดหุ้นมักอ่อนไหว

การยืนหยัดอย่างเข้มแข็งมาได้ตลอดช่วงที่ผ่านมานับเป็นความอดทนที่น่าบันทึกเอาไว้ของตลาดหุ้นไทย

หากไม่ติดว่าเป็นวันสงกรานต์ คาดว่า ดัชนี้คงต้องดิ่งลงเรื่อย ๆ และเรื่อย ๆ ตามสถานการณ์บ้านเมือง

ที่เขียวอยู่โดยรวมเห็นจะเป็นแค่รายย่อย ซึ่งไม่แคล้ว ติดดอย ตามระเบียบแมงเม่า

===========

ช่วงนี้ข้าพเจ้านอนดึกเพราะตื่นสาย

อีกประการหนึ่งตอนกลางคืนอากาศดีและเงียบสงบกว่าตอนกลางวัน

ไร้ซึ่งสิ่งรบกวน ทำให้ทำอะไรต่าง ๆ ได้อย่างมีสมาธิ

ที่ข้อมือ เป็น ผด เม็ดเล็ก ๆ สันนิษฐานว่าอาจเกิดจากอากาศร้อน

หรือไม่ก็ข้าพเจ้าภูมิคุ้มกันไม่ดี (ปกติก็ภูมิคุ้มกันไม่ดีอยู่แล้ว) เพราะช่วงนี้ไม่ได้ออกกำลังกายเลยแม้แต่น้อย

หรืออีกประการหนึ่งอาจเกิดจากการที่ข้าพเจ้าสัมผัส อ้วนหมา มากเกินไป

อ้วนหมา ก็คือ หมาอ้วน นั่นแหละ

เวลาเรียกติดกันไปก็จะเป็น อ้วนหมาอ้วนหมาอ้วนหมาอ้วนหมาอ้วน...

ไงล่ะ ก็เป็น หมาอ้วน ในที่สุด 555 ไร้สาระมากมาย

อ้วนหมา เป็นหมาที่อ้วน และชอบมาเลียข้าพเจ้า อีกทั้งตามประกบไม่ห่างเป็นประจำสม่ำเสมอ

ไม่ว่าจะเขยื้อนกายไปไหน อ้วนหมา ก็จะตามไปตลอดเวลา

เวลาคุยโทรศัพท์ดึก ๆ ที่หน้าบ้าน อ้วนหมา ก็จะมานอนเฝ้า ระแวดระวังภัยให้เป็นอย่างดี

อีกอย่างอ้วนหมาก็ชอบนอนท่าจระเข้ บางครั้งอ้วนหมาก็นั่งท่าสิงโต หรืออาจจะนอนท่าสิงโตบ้าง

แล้วแต่อารมณ์ติสต์ของอ้วนหมา แต่มีอย่างหนึ่งที่ข้าพเจ้าชอบอ้วนหมามากคือ อ้วนหมาเป็นหมาเรียบร้อย

มีบ้างบางครั้งที่อ้วนหมาดีใจออกนอกหน้ากระโดดสองขา แต่นั่นก็เป็นความน่ารักของอ้วนหมาในยามที่มันประสบสุขเวทนากล้าเท่านั้น

เวลาที่ข้าพเจ้ากลับมาจากที่ทำงานอ้วนหมาก็จะวิ่งมาต้อนรับเสมอ ๆ

และต่อจากนี้ไป อ้วนหมาก็จะไม่ได้ทำอย่างนั้นอีกแล้ว เพราะข้าพเจ้าจะไม่ได้อยู่ที่บ้านแล้ว

ต้องไปทำงานที่อื่น และอ้วนหมาก็คงจะเหงาไปตามอัธยาศัย

และข้าพเจ้าก็จะคิดถึงอ้วนหมาตลอดไป

วงจรชีวิตของอ้วนหมาก็มักเป็นเช่นนี้

เมื่อชาติที่แล้ว อ้วนหมาเกิดมา และก็มีชื่อว่า อ้วนหมา

อ้วนหมาเมื่อชาติที่แล้วคอยต้อนรับเมื่อข้าพเจ้ากลับมาจากโรงเรียน และอยู่กับข้าพเจ้าที่ห้องหลังบ้านตลอดเวลา

จากนั้นข้าพเจ้าก็ต้องจากมันไปเพื่อเรียนต่อที่กรุงเทพฯ

ไม่นานอ้วนหมาก็ตายจากไป

อ้วนหมาไปเกิดใหม่ที่กรุงเทพฯ เพื่อหวังว่าจะได้เจอข้าพเจ้าอีก

แต่ก็ไม่ได้เจอ เพราะข้าพเจ้ากลับมาบ้านแล้ว

แต่เดชะบุญ ด้วยความปรารถนาแรงกล้าของอ้วนหมาที่อยากอยู่กับข้าพเจ้า
ในที่สุดเจ้าของอ้วนหมา ก็ได้พาอ้วนหมามาที่บ้าน(ซึ่งอยู่ติดกับบ้านข้าพเจ้า)

แล้วอ้วนหมาก็ได้เจอกับข้าพเจ้าอีกครั้ง และอ้วนหมาก็อยู่กับข้าพเจ้า ไม่อยู่กับเจ้าของเดิม

เหมือนชาติที่แล้ว อ้วนหมาก็อยู่กับข้าพเจ้า ไม่ค่อยอยู่กับเจ้าของเดิม

อ้วนหมามีชื่อเหมือนกันทั้งชาติที่แล้วและชาตินี้คือ ชื่อ ลีโอ

และอ้วนหมาก็จะถูกข้าพเจ้าเรียกว่า อ้วนหมา แม้เมื่อชาติที่แล้วหรือชาตินี้

อ้วนหมาหน้าตาคล้ายเดิม คือ มีแววตาเศร้า และชอบถอนหายใจ

ชอบนอนบนพื้นปูนเย็น ๆ และชอบข้าพเจ้า

วัฏจักรได้หมุนไปอีกคำรบหนึ่ง ข้าพเจ้ากำลังจะจากอ้วนหมาไป

แล้วอ้วนหมาก็จะตาย

ชาติหน้าอ้วนหมาจะได้มาเจอข้าพเจ้าอีกหรือเปล่า

ถ้าอ้วนหมาอยากมาหาข้าพเจ้าอีก ข้าพเจ้าก็จะรออ้วนหมา...เสมอ

ถ้าถึงเวลานั้นอย่าให้เราต้องจากกันอีกเลย

ขอให้อ้วนหมาได้เป็นหมาของข้าพเจ้าอย่างแท้จริง


บ๊าย บาย สายลมร้อนที่หน้าบ้าน

แล้วเราคงได้พบกันอีก

ธัช

13/04/2553