อาทิตย์อัสดง

วันนี้เป็นวันเสาร์

ข้าพเจ้ามาทำงานที่โรงพยาบาลตามปกติ

ตอนนี้เป็นตอนเย็น

พระอาทิตย์ลับเหลี่ยมหลังคา เมื่อเวลาประมาณ 17.58 น.

เป็นภาพที่คุ้นตาไปเสียแล้ว

กับภาพพระอาทิตย์ยามเย็น

เสียดายแต่ไม่ได้ลับเหลี่ยมเขา

แม้จะขาดความเป็นโรแมนซ์ไปบ้าง

แต่ก็เป็นเรียลลิสติกดี

แต่จะว่าไปไม่ว่าพระอาทิตย์ตกดินในที่ไหน ๆ

ก็แลดูดี

ข้าพเจ้าชอบมองพระอาทิตย์กลมโตสีส้มแดง

ทั้งเมื่อยามขึ้นและยามตก

แต่ช่วงนี้ไม่ได้เห็นตอนขึ้น

เห็นตอนตกเสียมากกว่า

โต๊ะคอมพิวเตอร์ที่นั่งในห้องทำงาน

เป็นมุมที่รับกับภาพพระอาทิตย์สวยงามพอดี

ความจริงการไม่กั้นฟิล์มฝ้าก็เป็นข้อดีอีกอย่างหนึ่งของประตูห้องพัก

เป็นข้อดีสำหรับคนที่กลับบ้านช้าอย่างข้าพเจ้า

และเป็นข้อดีของธรรมชาติ

ที่ได้แสดงนาฏลีลาให้ข้าพเจ้าได้ทัศนา


วันนี้ข้าพเจ้าต้องเดินางเข้ากรุงเทพฯ อีกแล้ว

รวมทั้งสัปดาห์หน้า

การเดินทางได้เดินทางมาเยือนอีกแล้ว

ธัชชัย ธัญญาวัลย

27 กุมภาพันธ์ 2553

ป.ล.ไว้จะเอาภาพอาทิตย์อัสดงที่ถ่ายจากมือถือมาลง