ณ พระที่นั่งริมบึงขยาดวิลาสวิไล ของเมืองมหันตู
ราชาผู้หล่อล่ำและเลิศลักษณ์ครองเมืองมาห้าขวบข้าว
นั่งเสวยทุกข์อยู่ลำพัง
ปีนี้ฝนมิตกต้องตามฤดู
ด้วยเหตุเทวดาผู้อารักขาเมืองมัวแต่เมาของถวาย
วัวควายล้มตายแลไร่นาเสียหายเป็นอันมาก
ร้อนถึงขมังธนูหนุ่มน้อยผู้มีฤทธิ์ล้น
ซึ่งสำเร็จวิชามาแต่สำนักหารสนองดึ๋ย
ต้องเหาะขึ้นไปถึงเมืองฟ้า
ครานั้นแล การวิวาทะกันก็เกิดขึ้น
ประหนึ่งสามโลกธาตุจะแตกออกเป็นสิบเสี่ยง
พลันฝนฟ้าก็ประโคมลงมาห่าใหญ่
บึงขยาดวิลาสวิไล เมื่อกี้แห้งแสนแห้ง
บัดนี้เต็มไปด้วยน้ำและน้ำ
ล้นเหลือมลักท่วมถึงพื้นที่ยกสูงของพระที่นั่งริมบึง
ราชาทรงโสมมนัสเป็นที่ยิ่ง
...
2.
บ้านเมืองเมืองมหันตู หดหู่แห้งแล้งมาเสียนาน
ก็พานพบกับความอุดมแล้วบัดนี้
ขมังธนูหนุ่มน้อยมีความดีความชอบเหลือนัก
ท่านท้าวไผทท่านก็บำเหน็จรางวัลจนคร้านแบก
เงินทองกี่สาแหรก ๆ ก็ไป่รู้
ทั้งสาวสะคราญแลมิสะคราญ ธ ก็ประทานมาถ้วนทั่วทั้งนั้น
...
3.
อ่านต่อวันต่อไป
ทิวฟ้า ทัดตะวัน
06/02/2551
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น