อะแฮ่ม วันนี้ มีเพลงมาให้ฟังครับ เป็นเพลงที่ทิวฟ้าแต่งเอง
มาดูประวัติคราว ๆ เอ๊ย ! คร่าว ๆ กันก่อน
ที่จริงข้าพเจ้าอยากจะเปลี่ยนชื่อมันเป็น "ตะวันฉายแสงอรุณ"มากกว่า
แต่ก็ไม่เป็นไร
ข้าพเจ้าแต่งเพลงนี้ตั้งแต่
เมื่อสมัยเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๒ เทอมปลาย
ซึ่งอยู่ในช่วงหน้าหนาวพอดี.
ตอนนั้นข้าพเจ้าชอบเล่นดนตรี
บทเพลงที่ข้าพเจ้าชอบมากที่สุด
คือ บทเพลงพระราชนิพนธ์ "ใกล้รุ่ง"
ข้าพเจ้าชอบเวลาเช้า ตอนเช้าอากาศดีและสวยงาม
เหมือนชีวิตที่เริ่มใหม่อย่างสดใส.
เพลงที่แต่งนี้
ข้าพเจ้าแต่งทำนองขึ้นมาก่อนแล้วจึงแต่งเนื้อร้องภายหลัง
โดยมีท่านอาจารย์ชาญชัย พลจางวาง
ซึ่งเป็นอาจารย์สอนวิชาศิลปะและดนตรี
เป็นผู้ช่วยขัดเกลาและบอกวิธีการเขียนตัวโน้ต
อาจารย์เคยบอกว่า ไม่พลิ้วเหมือนชื่อเพลงเลย
ทำให้ต้องแก้กันอยู่หลายรอบ
และอาจารย์ก็ยังกรุณาช่วยแต่งท่อน Intro ให้ด้วย
เพลงนี้เป็นจังหวะสาม หรือ Waltz.
ข้าพเจ้าคิดว่าคงไม่มีโอกาสได้แต่งเพลงอีกแล้ว
เพลงนี้คงเป็นเพลงเดียวในชีวิต..."
version แรก version นี้ครบบริบูรณ์ทั้งคำร้องและทำนอง แอ้ม รชฏ เพื่อนที่คณะ เป็นผู้ขับร้องครับ
อีกหนึ่ง version ครับ version นี้น่าจะตรงที่สุด เพราะตอนที่แต่งเพลงนี้นั้น แต่งทำนองขึ้นมาก่อน
Version สุดท้าย โรแมนติกมาก ๆ กับ การเดี่ยว Piano ซึ่ง version นี้ บอกตามตรง ผมชอบมากที่สุดครับ
เนื้อร้องดังนี้
แสงสุริยัน ณ ขอบฟ้า ส่องมา ครารุ่งอรุณ
สายหมอกมลาย สิ้นจางหาย จากเรา หายหนาวอุ่นครัน
แสนชื่นหัวใจ เมื่อได้ยินเสียง สำเนียงจากลม
ตัวฉันนั่งชม เมื่อลมพัดโบก
ยามเมื่อาทิตย์ส่อง ต้องน้ำค้างพราวแสง
ฉันเห็นหมู่แมลง แอบแฝง เชนช่อผกา
*ยามเมื่อลมพัดผ่าน สุดสะท้านผิวกาย
หมู่มัจฉาเวียนว่าย ท่ามกลางสายชล ธารา
อยากฝากใจ ดวงน้อย ล่องลอยเล่นลม
ชมไพรสณฑ์ ธารา หินผาโขดเขา
มองตามสายลม เมื่อยามพัดพลิ้ว
เห็นทิวสลอน ตัวฉันเอนนอน
เมื่อตอนแสงส่อง
( ซ้ำ * )
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น