จันทุบรี ณ ที่ซึ่งเคยมีเรือสำเภาแล่นผ่าน

สืบเนื่องจากการไปเที่ยวจันทบุรี ที่ไม่ได้เข้าไปในตัวเมืองจันท์แม้แต่น้อย ที่ผ่านมา

จริง ๆ ก็ไม่ได้กะจะไปถ่ายรูปหรืออะไร แต่มันมีกล้องติดไป ก็อดถ่ายไม่ได้

และถ่ายมาเพียงที่เดียว คือ ปากน้ำแขมหนู

ปากน้ำแขมหนู จริง ๆ ไม่ใช่บริเวณทางเศรษฐกิจ และไม่ค่อยมีคนอาศัยอยู่ มีชาวบ้านอยู่นิดเดียว

สมัยก่อน ปากน้ำแห่งนี้เป็นทางผ่านของพวกฝรั่งเศส สมัยที่ฝรั่งเศสยึดจันทบุรี ฝรั่งเศสล่องเรือสินค้าผ่านปากน้ำแขมหนู เข้าไปที่อำเภอท่าใหม่ และจากท่าใหม่ไปจันทบุรี ซึ่งเป็นเส้นทางที่สะดวกกว่าทุกเส้นทาง

และแน่นอน สมัยก่อน ปากน้ำแขมหนู ก็ไม่มีคนอาศัยอยู่เท่าไหร่ เรียกว่า เงียบอย่างไร ก็ยังคงเงียบอย่างนั้น 5555

ป.ล. ก็อย่างที่ว่า โหลด Lr มาลองใช้ดู มันใช้ดีมาก และสามารถเปลี่ยนภาพถ่ายกาก ๆ ให้เป็นภาพสวย ๆ ได้อย่างรวดเร็ว

เบื้องหน้าโน้นคือแหลมสิงห์

ณ ที่ซึ่งเคยมีเรือสำเภาแล่นผ่าน 

เดี๋ยวนี้มีแต่เรือหาปลา

มองจาก เขตห้ามล่าสัตว์ป่าคุ้งกระเบน

อนุสาวรีย์ปลา และไข่มุก  

จริง ๆ น่าจะทำอนุสาวรีย์อื่นที่เกี่ยวเนื่องกับประวัติศาสตร์มากกว่า

เรือกำลังจะลอดใต้สะพาน ( บอกทำไม  555 

น่าจะตั้งชื่อให้คูล ๆ  กว่านี้หน่อย  เช่น  เรือชีวิต  ซึ่งมีนกบินสวนทาง

หรืออะไรเทือกนี้  555 )

ข้าพเจ้าก็แปลกใจเหมือนกัน เขามากันสองคน 

ขับรถมามองดูทะเล แล้วก็ขับจากไป 

ชีวิตนี้มันช่างแอบเสิร์ด 555

( จริง ๆ  อยากเข้าไปบอกเขานะว่า  เนี่ยถ่ายรูปไว้  อยากได้รูปไหม

เดี๋ยวจะส่งให้ทางไลน์  หรือ เฟซบุ๊ก  แต่ก็ไม่ได้ทำ

นี่แหละข้าพเจ้า  :P )

คนตกปลามีอยู่ทั่วไป 

จริง ๆ  ถ่ายมุมกว้างกว่านี้มาด้วย  

แต่เก็บไว้ดูคนเดียวไปก่อนก็แล้วกัน

สะพานนี้สวยจริง ๆ  

ชุมชนชาวเล ถ่ายจากบนสะพาน

วัดด้านหน้า ข้าพเจ้าเคยหลงเข้าไปครั้งหนึ่ง 

ตั้งแต่สมัยเคยอยู่จันทบุรีใหม่ ๆ

ปากน้ำแขมหนู

มันเป็นถนนที่โรแมนติก และสวยงามมาก ๆ ตรงตีนสะพานตรงนี้ 

แต่ก็อย่างว่า มันค่อนข้างเงียบและเหงา

มีรถขายปลาหมึกอยู่ ๑ คันถ้วน

อีกคันมาจอดคุย  ไม่รู้ได้ขายบ้างไหม

หลังจากข้าพเจ้าซื้อแล้ว

เขาก็ขับจากไปเลย (คงรอลูกค้าคนสุดท้าย 555)

สะพานเฉลิมพระเกียรติ ถ้าสะพานถัดไปตรงแหลมสิงห์ 

จะเป็นชื่อ  สะพานสมเด็จพระเจ้าตากสิน

ตัวละ ๘๐ ใหญ่มาก ๆ  

ตัวละ ๑๐ น่าจะเท่ากับตัวละ ๔๐ ที่ขายกันที่กรุงเทพฯ

เพื่อนกิน 

ซื้อปลาหมึกเสร็จ มันเดินยิ้มมาเลย 

เดินยิ้มมาราวกับว่า  เคยรู้จักกันแต่ชาติปางไหน

มาทำเป็นตีซี้  555

มันกินอย่างเอร็ดอร่อยมาก 

มันชื่อ ไอ้ทุเรียน เด็ก ๆ แถวนั้นเรียกมันว่าอย่างนั้น

ภาพนี้แสดง motion ของไอ้ทุเรียนว่า 

มันสะบัดหัวอย่างรุนแรงแค่ไหนในการเคี้ยวปลาหมึก 555

กำลังจะขับรถกลับที่พัก (ซึ่งอยู่ใกล้ ๆ นั่นแหละ) 

มองเห็นรุ้งกินน้ำพอดี เลยถ่ายเก็บไว้

ช่างแสดงให้เห็นถึงวาสนาบารมีอันสูงส่งแท้ ๆ  

มีสายรุ้งส่งขึ้นรถ  5555

บรรยากาศแถวที่พัก Lr ดีมาก สามารถดึงรายละเอียดส่วนท้องฟ้า 

ทำให้เห็นก้อนเมฆได้อย่างสวยงาม

ที่พัก แนะนำว่า ถ้ามีที่พักอื่นก็พักที่อื่น 

หรือถ้าไม่มีที่อื่นมาพักที่นี่ก็เงียบดี 

ไม่ดีไม่เลว 

แค่มันเงียบมาก เหมาะแก่การปฏิบัติธรรม

ที่พักติดถนน ถนนติดทะเล บรรยากาศดี 

สองข้างของที่พักนี้เป็นบ้านร้าง และที่ดินรกร้าง 

อีกข้างมีป่าสน อีกข้างเป็นทุ่งผักบุ้งทะเล 

555

ตัวห้องพักจริง ๆ มันดีมาก ชิว สบาย

จริง ๆ  มีภาพเยอะมาก  และมีครบทุกมุมเลย  

แต่ขี้เกียจทำ  ก็เลยออกมาได้เท่านี้

จริง ๆ  ก็เคยถ่ายที่อื่น ๆ  มาแล้ว แถบ ๆ  นี้

พวกคุกขี้ไก่  หรือ ตึกแดง  หรืออะไร

น่าจะมีอยู่ในบล็อก  ลองค้น ๆ  ดูก็ได้ครับ

ด้วยรัก

ธัชชัย  ธัญญาวัลย

มิถุนายน ๒๕๖๐

ป.ล. สามารถคลิกที่ภาพเพื่อดูภาพขนาดใหญ่ได้นะครับ