เนื่องจากข้าพเจ้าเป็นคนทำหนังสือ
ก็ต้องพูดเรื่องหนังสือ
แต่ความจริงแม้ข้าพเจ้าไม่ได้ทำหนังสือ
ก็ต้องพูดเรื่องหนังสืออยู่ดี
เพราะข้าพเจ้าเป็นคนอ่านหนังสือ
การอ่านหนังสือเป็นความชอบส่วนบุคคล
ไม่เกี่ยวกับคนอื่น
ข้าพเจ้าอ่านเพราะมันสนุก
อ่านหนังสือเป็นเรื่องสนุก
แม้หนังสือบางเล่มที่น่าเบื่อ
ก็ยังเป็นเรื่องสนุก
สนุกกับความน่าเบื่อ
เมื่อวานหลังเลิกงาน
ก็ได้มีโอกาสไปงานสัปดาห์หนังสือแหงชาติครั้งที่ ๔๒
หลายคนอาจจะสงสัยว่า
ไอ้งานสัปดาห์หนังสือ กับ งานมหกรรมหนังสือฯ
มันแตกต่างกันอย่างไร
ความจริงมันก็เหมือน ๆ กัน
แต่จุดเริ่มมันต่างกัน
แต่ถ้าจะว่ากันง่าย ๆ
งานสัปดาห์หนังสือ ก็คือ งานช่วงมีนา เมษา
ส่วนงานมหกรรมหนังสือ คือ งานตอนเดือนตุลา
555
ก่อนหน้าจะไปก็ให้ทัพหน้าอย่างแฟนและน้อง
ไปกระจายหนังสือตามบูธต่าง ๆ
ที่ได้ตกลงกันไว้ก่อน
จะว่าใช้แรงงานผู้อื่นก็ได้
แต่ความจริงคือ
เป็นการกระจายการทำงาน
ตามหน้าที่ของแต่ละคน
555
ส่วนข้าพเจ้าตามไปทีหลัง
และเอาหนังสือไปสมทบบางส่วน
เนื่องจากไปตอนใกล้ค่ำแล้ว
งานก็ใกล้จะเลิก
ก็เลยได้เดินเฉพาะที่หลัก ๆ
ได้พบปะพูดคุยกับพี่ ๆ เพื่อน ๆ
ก็มีความสุขดี
คราวหน้า
จะมาเล่าว่า
ได้สนทนาอะไรที่อยากระลึกถึงบ้าง
ธัชชัย ธัญญาวัลย
๒๙ มีนาคม ๒๕๕๗