มีข่าวดีบ้างไหมในชีวิต (บทกวี)

เช็คอีเมล์ทุกเช้าดูข่าวใหม่

แอบหวังใจข่าวดีจะมีสักหน่อย

ไม่เห็นข่าวก็ยังหวังก็ยังคอย

จนความหวังค่อยค่อยคล้อย-เคลื่อน-คลาย


จากวันหนึ่งสู่วันหนึ่ง...สู่วันหนึ่ง

กาลเวลาเหมือนกระชากดึง-เราแพ้พ่าย

ยิ่งเติบใหญ่ยิ่งรู้สึกอันตราย

เราจะตายเมื่อไหร่ก็ไม่รู้

(...เราจะหายไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้)


ชีวิตแสนสั้นผ่านวันเก่า

เป็นเรื่องเล่าที่คล้ายเราเล่าและเราเป็นอยู่

เป็นเรื่องราวของเราแต่เราลืมดู

เป็นบทละครหดหู่ที่เราเขียนเอง


ไม่รู้ต้นไม่รู้ปลาย-ตายตอนจบ

ตัวละครมีครบล้วนตีบทเก่ง

ใครตัวเอกตัวร้ายใครนักเลง

ไม่กำหนด (แล้วแต่เพลงขณะนั้น)


เช็คอีเมล์ทุกเช้าหวังข่าวใหม่

ข่าวที่ทำให้ดีใจ (แม้เพียงสั้นสั้น)

ข่าวว่าเรา  มีเรา  เราสำคัญ

ข่าวที่เรา...(สมมติว่าเราก็แล้วกัน) ได้ชื่นใจ


ธัชชัย  ธัญญาวัลย
๑๒  สิงหาคม  ๒๕๕๖