ก่อนที่

ก่อนที่ฉันจะจากไป, โลกใบเก่า

ก่อนที่เราจะไม่เห็นกันในวันข้างหน้า

ก่อนที่ฉันจะเอ่ยคำร่ำลา

ก่อนที่ฟ้าจะมืดจะค่ำสีดำจะโรย


ก่อนที่นกจะบินกลับรัง

ก่อนที่ดาวจะคลุ้มคลั่งและไห้โหย

ก่อนที่ลมจะร้างชื่อไม่ชื่นโชย

ก่อนที่จันทร์จะโบกโบยและหายลับ


ก่อนที่เราจะพูดคำว่าเราไม่ได้

ก่อนที่เราจะห่างไกลไม่หวนกลับ

ก่อนที่เราจะไม่เป็นเรา...  ร้าว  ร่วง  ยับ

ก่อนที่ไฟวิบวับจะวอดวิบ


ก่อนที่ขาจะไม่อาจก้าวเดิน

ก่อนที่ความเพลิดเพลินจะยื่นหยิบ

ก่อนที่ฝันจะเป็นฝันอันไกลลิบ

ก่อนที่ใจจะระยิบด้วยความรัก


ก่อนที่ก่อนที่ฉันจะจากไป

ก่อนที่ก่อนจะร้องไห้...ไม่รู้จัก

ก่อนที่ก่อนที่ก่อนจะร้อนนัก

ก่อนที่ก่อนจะถูกผลักและผิดเพี้ยน



ธัชชัย  ธัญญาวัลย
๑๔  พฤษภาคม  ๒๕๕๕