จะให้ข้าพเจ้าเข้าใจได้อย่างไร
จะให้ข้าพเจ้ารู้สึกได้อย่างไร
จะให้ข้าพเจ้าปกติอยู่ได้อย่างไร
ถ้าข้าพเจ้าคือข้าพเจ้า
ถ้า...
ให้กาลเวลาผ่านไปสักพันปี
หมื่นปี
หรือแสนปี
ให้ข้าพเจ้ากลายเป็นหิน
ให้ข้าพเจ้าไม่รู้สึก
ไม่นึกคิด
ให้ข้าพเจ้าไม่มีลมหายใจ
ให้ข้าพเจ้าไม่ได้กลิ่น
ไม่รู้รส
ไม่แตะต้อง
ไม่ได้เห็น
ไม่ได้ยิน
ให้ข้าพเจ้ากร่อนไปเป็นเศษฝุ่น
ปลิวออกไปนอกโลก
แล่นไปในอวกาศ
ลัดเลาะไปสู่ขอบจักรวาล
และตกลงไปในนรกโลกันต์
ไม่เห็นแสงเดือนแสงตะวันตราบพุทธันดรหนึ่ง
ก็ยังดีเสียกว่า
ให้ข้าพเจ้า
กลายเป็น คนอื่น
ธัชชัย ธัญญาวัลย
๑๗ ๗ ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น