เป็นบรรยากาศดึก ๆ ท่ามกลางเสียงเพลงคลาสสิก
เป็นบรรยากาศที่ไม่คุ้นเคย
เป็นบ้าน
เป็นความคิดถึงเก่า ๆ ที่กำลังจางหาย
เป็นภาพที่กำลังจะลบเลือน
เป็นความเศร้า
เป็นเงาของเงาของเงา
บางครั้ง คนเราก็มีความเป็นเด็กที่พร้อมเปิดเผยออกมา
เมื่อบางสิ่งบางอย่างกระตุ้นเตือนความทรงจำ
บางครั้ง คนเราก็มีความกลัวประหลาด ๆ ในสิ่งที่เคยกลัว
เมื่อตอนเป็นเด็ก
บางครั้ง คนเราก็มีความผิดพลาดที่กลับไปแก้ไขไม่ได้
เมื่อวันวาน
บางครั้งและบางครั้งและบางครั้ง
เมื่อบางครั้ง
วันนี้ที่แผนกสนุกสนานกันใหญ่
เมื่อมีการเบิกลูกโป่งมาเพื่อเป็นรางวัลสำหรับเด็กน้อย
ที่เข้ามารับการรักษาทางทันตกรรม
เพราะ พี่ ๆ ผู้ช่วยต่างพากันเรียนรู้ที่จะบิดลูกโป่งเป็นรูปนั้นรูปนี้
เป็นความรื่นเริงอย่างหนึ่งในการทำงาน
ที่ผู้คนในที่ทำงานต่างพร้อมจะเรียนรู้
การเรียนรู้เกิดขึ้นได้ไม่สิ้นสุด
แม้จะมีจุดสิ้นสุด แต่นั่น
ไม่ได้หมายความถึงเรื่องที่เราไม่ได้กล่าวถึง
ข้าพเจ้าประทับใจกับเพื่อนร่วมงานที่แผนก
แม้จะไม่ประทับใจกับการมารายงานตัวครั้งแรกที่สำนักงานสาธารณสุขจังหวัด
แม้จะไม่ประทับใจกับระบบการจัดการบางสิ่งบางอย่าง
แม้...
ข้าพเจ้ายังมีความสุข
และจะมีความสุข
ในเมื่อเราไม่ได้อยู่ในโลกเพื่อสิ่งอื่นใด
อีกต่อไป
เว้นแต่...
เราก็ย่อมมีความสุข
ตามอัตภาพ
เป็นไปได้อย่างไร
กับชีวิตที่เปลี่ยนแปลงกระทันหัน
ข้าพเจ้าไม่สบายมาหลายวัน
ประการแรก
ข้าพเจ้าไม่คุ้นกับอากาศหนาวแบบภาคอีสาน
มานานเกือบ แปด ปี
ประการที่สอง
ข้าพเจ้าเปลี่ยนที่อยู่
ข้าพเจ้ามีอาการไอ
ซึ่งไม่ค่อยเกิดกับข้าพเจ้าบ่อยนัก
ข้าพเจ้าปล่อยให้มันไอและไอ
และไอ
และไอ
ข้าพเจ้าไม่ปราถนาจะกินยา
ข้าพเจ้ากินยามาเกือบทั้งชีวิต
ทำไมเราต้องกินยา
ทำไมเราต้องหายจากโรค
โรคอาจจะอยากอยู่กับเรา
และอาจจะอยากอยู่กับเรานาน ๆ
ข้าพเจ้ายินดีที่จะอยู่กับเขา
แม้ว่า มันเป็นความทุกข์เล็ก ๆ
มันก็น่ายินดีมิใช่หรือ
ที่เรายังมีความทุกข์
ชีวิตที่ไม่มีความทุกข์ คือชีวิตที่จบแล้ว
ในเมื่อชีวิตข้าพเจ้ายังไม่จบ
ข้าพเจ้าจึงยินดี
ต่อความทุกข์ยาก
เช้าพรุ่งนี้อากาศจะแจ่มใส
และข้าพเจ้าอยากจะนอนในห้องนอน
ที่อบอุ่น
จนกว่าจะสาย
หรือบ่าย
หรือเย็น
หรือ...
และ
อีกประการหนึ่ง
ข้าพเจ้าอาจจะไม่เห็นเช้านั้นก็ได้
ใครจะรู้ว่าเราจะต้องท่องเที่ยวที่อื่นอีกนานสักเท่าไหร่
และต้องออกเดินทางวันไหน
ข้าพเจ้าพร้อมเดินทาง
สัมภาระของข้าพเจ้าพร้อมแล้ว
พรุ่งนี้อากาศจะแจ่มใส
ข้าพเจ้าอาจตื่นสาย
เป็นบรรยากาศที่ไม่คุ้นเคย
เป็นบ้าน
เป็นความคิดถึงเก่า ๆ ที่กำลังจางหาย
เป็นภาพที่กำลังจะลบเลือน
เป็นความเศร้า
เป็นเงาของเงาของเงา
บางครั้ง คนเราก็มีความเป็นเด็กที่พร้อมเปิดเผยออกมา
เมื่อบางสิ่งบางอย่างกระตุ้นเตือนความทรงจำ
บางครั้ง คนเราก็มีความกลัวประหลาด ๆ ในสิ่งที่เคยกลัว
เมื่อตอนเป็นเด็ก
บางครั้ง คนเราก็มีความผิดพลาดที่กลับไปแก้ไขไม่ได้
เมื่อวันวาน
บางครั้งและบางครั้งและบางครั้ง
เมื่อบางครั้ง
วันนี้ที่แผนกสนุกสนานกันใหญ่
เมื่อมีการเบิกลูกโป่งมาเพื่อเป็นรางวัลสำหรับเด็กน้อย
ที่เข้ามารับการรักษาทางทันตกรรม
เพราะ พี่ ๆ ผู้ช่วยต่างพากันเรียนรู้ที่จะบิดลูกโป่งเป็นรูปนั้นรูปนี้
เป็นความรื่นเริงอย่างหนึ่งในการทำงาน
ที่ผู้คนในที่ทำงานต่างพร้อมจะเรียนรู้
การเรียนรู้เกิดขึ้นได้ไม่สิ้นสุด
แม้จะมีจุดสิ้นสุด แต่นั่น
ไม่ได้หมายความถึงเรื่องที่เราไม่ได้กล่าวถึง
ข้าพเจ้าประทับใจกับเพื่อนร่วมงานที่แผนก
แม้จะไม่ประทับใจกับการมารายงานตัวครั้งแรกที่สำนักงานสาธารณสุขจังหวัด
แม้จะไม่ประทับใจกับระบบการจัดการบางสิ่งบางอย่าง
แม้...
ข้าพเจ้ายังมีความสุข
และจะมีความสุข
ในเมื่อเราไม่ได้อยู่ในโลกเพื่อสิ่งอื่นใด
อีกต่อไป
เว้นแต่...
เราก็ย่อมมีความสุข
ตามอัตภาพ
เป็นไปได้อย่างไร
กับชีวิตที่เปลี่ยนแปลงกระทันหัน
ข้าพเจ้าไม่สบายมาหลายวัน
ประการแรก
ข้าพเจ้าไม่คุ้นกับอากาศหนาวแบบภาคอีสาน
มานานเกือบ แปด ปี
ประการที่สอง
ข้าพเจ้าเปลี่ยนที่อยู่
ข้าพเจ้ามีอาการไอ
ซึ่งไม่ค่อยเกิดกับข้าพเจ้าบ่อยนัก
ข้าพเจ้าปล่อยให้มันไอและไอ
และไอ
และไอ
ข้าพเจ้าไม่ปราถนาจะกินยา
ข้าพเจ้ากินยามาเกือบทั้งชีวิต
ทำไมเราต้องกินยา
ทำไมเราต้องหายจากโรค
โรคอาจจะอยากอยู่กับเรา
และอาจจะอยากอยู่กับเรานาน ๆ
ข้าพเจ้ายินดีที่จะอยู่กับเขา
แม้ว่า มันเป็นความทุกข์เล็ก ๆ
มันก็น่ายินดีมิใช่หรือ
ที่เรายังมีความทุกข์
ชีวิตที่ไม่มีความทุกข์ คือชีวิตที่จบแล้ว
ในเมื่อชีวิตข้าพเจ้ายังไม่จบ
ข้าพเจ้าจึงยินดี
ต่อความทุกข์ยาก
เช้าพรุ่งนี้อากาศจะแจ่มใส
และข้าพเจ้าอยากจะนอนในห้องนอน
ที่อบอุ่น
จนกว่าจะสาย
หรือบ่าย
หรือเย็น
หรือ...
และ
อีกประการหนึ่ง
ข้าพเจ้าอาจจะไม่เห็นเช้านั้นก็ได้
ใครจะรู้ว่าเราจะต้องท่องเที่ยวที่อื่นอีกนานสักเท่าไหร่
และต้องออกเดินทางวันไหน
ข้าพเจ้าพร้อมเดินทาง
สัมภาระของข้าพเจ้าพร้อมแล้ว
พรุ่งนี้อากาศจะแจ่มใส
ข้าพเจ้าอาจตื่นสาย
ARTY DHANYAAWALAYA
27/11/2552
HAPPY BIRTH DAY TO อาหมิง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น