วันนี้อ่านข่าวในหนังสือพิมพ์ผู้จัดการ เห็นข่าวหนึ่ง
"สนนท.เตรียมถวายฎีกาค้านม.นอกระบบ"
สมมติว่ามันพิมพ์ผิด ลืมใส่จุด ก้อจะได้เป็น
"สนนท.เตรียมถวายฎีกาค้านมนอกระบบ"
ขอโทษเทอะพี่น้อง จะถวายฎีกา "ค้านม" นอกระบบ ไปทำหยังครับ
555+ ( มันขำเหรอเนี่ย 555+ :P )
ดังนั้น นิทานเรื่องนี้จึงสอนให้รู้ว่า
ความถูกต้องนั้นจำเป็นจะต้องถูกต้องมากเพียงไร
จบข่าวที่ ๑
พูดถึงเรื่องที่อยากพูดอีกหนึ่งเรื่อง เก็บไว้นานแล้ว เดี๋ยวลืม
สมัยก่อนละครทีวีมีละครเรื่อง แม่นาคพระโขนง ยังจำได้
จะไปฉี่นี่กลัวมาก กลัวผีอีนาค
สมัยก่อนโน้นอีกได้ยินเขาเล่าให้ฟังว่า
มีละครพูดทางวิทยุ
เด็กสมัยใหม่อาจจะเกิดไม่ทัน สมัยก่อนเขามีละครวิทยุกัน
สมัยนั้นไม่ค่อยจะมีทีวี บ้านไหนมีทีวีแปลว่าฐานะดี (มั้ง )
ละครวิทยุก็คล้าย ๆ กับเล่านิทานให้ฟังนี่แหละ
แต่จะมีเสียงเอฟเฟคอะไรมากกว่าเพื่อความสมจริง
อันนี้เคยฟังสมัยเป็นเด็กเหมือนกัน แต่ไม่ใช่เรื่องแม่นาค
เรื่องแม่นาคนี้เขาเล่าว่า บทที่พูดว่า "พี่มากขา..........อ๋า อ๋า " นั้นโหยหวนยิ่งนัก
ทางรัฐบาล ( หรือรัฐบวม ก็ไม่ทราบ ) จึงสั่ง "แบน" ( ที่จริงถ้าสั่ง "กลม" น่าจะเมากว่า อิอิ- ขำมั้ย )
ละครวิดทะลุ เอ๊ย ! วิทยุเรื่องแม่นาคด้วยเหตุผลว่า
ทำให้ประชาชนเสียขวัญ ( หรืออะไรทำนองนี้ จำไม่ค่อยได้ ฟังเขาเล่ามาอีกที )
จริงเท็จประการใดลองไปหาความจริงเอาเองละกัน
บางทีอาจจะอำกันเล่น ๆ ก็ได้ อิอิ :P
สมัยต่อมา... ก็เมื่อไม่นานนักหรอก
มีหนังออกมาคงจำกันได้ ชื่อเรื่อง นางนาก
( ที่จริงหนังเรื่องแม่นาคนี้ทำกันมามากหลายแล้วแหละ
แต่ขอยกตัวอย่างกรณีเดียว เพราะทุกคนรู้จักดี )
สังเกตว่า ชื่อมันสั้นลง จาก แม่นาคพระโขนง เป็น นางนาก นั่นหมายความว่า
ชื่อแม่นาคนั้นเป็นที่รู้จักกันดีอยู่แล้วว่า เกิดที่พระโขนง จึงไม่ต้องบอกกล่าวกันอีก
ต่อมาก็มีหนังออกมาอีกเรื่องหนึ่ง ชื่อ นาก สังเกตว่า ชื่อสั้นลงเรื่อย ๆ
คือไม่ต้องบอกเพศ เอ่ยออกมาว่า นาก ก้อรู้ทันทีถ้วนทั่วว่านากไหน
อนาคตคาดว่า
คงไม่ต้องมีอะไร คือ แค่พูดว่า
"นี่เธอ ไปดูหนังเรื่อง--กันมั้ย"
ก็รู้ทันทีว่า ไปดูหนังเรื่องแม่นาคพระโขนง ( เวอร์ชั่นล่าสุด ) นั่นเอง
โปสเตอร์หนังก็ไม่ต้องมีชื่อเรื่องแปะไว้ให้รำคาญสายตา
มีแค่รูปคนทำนองนั้นก็รู้ทันทีว่า เป็นหนังเรื่อง
แม่นาคพระโขนง
555+
จบข่าว
ทิวฟ้า ทัดตะวัน-รายงาน
12/09/2550
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น