ซื้อ E-BOOK

Thumbnail Seller Link
การสำเร็จความโง่ด้วยตนเอง
ธัชชัย ธัญญาวัลย
www.mebmarket.com
คุณจะสำรวจลึกลงไปในสิ่งต่าง ๆ ผ่านตัวหนังสือ ผ่านถ้อยคำ ที่กรองประกอบขึ้นเป็นหนังสือเล่มนี้ “การสำเร็จความโง่ด้วยตนเอง” กวีนิพนธ์เชิ...
Get it now

พระยากรรไกร ตอนที่ ๑ พระยากรรไกรทวงเมืองและสู้กับอำมาตย์สาดเฮีย

บัดนั้น
พระยากรรไกรกะไหลกะหลี
ได้ฟังดังว่าก็เปรมปรีดิ์
จรลีเร่งเท้าเข้าในกรุง



เหวยเหวยอำมาตย์สาดเฮีย
เอาเมียกูมาไอ้อุ้งลุ่ง
ข้าวสารมโหฬารล้านกระบุง
ตะมะละหุ่งตุ้งแช่เจ้าแม่เอย
กับลูกสาวกะลึงตึงมะทึงกะเทิ่ง
เปิ่งเหวิ่งงามล้ำมะกล่ำเอ๋ย
แต่อ้อนแต่ออกมิละเลย
มึงก็เอาไปเชยเสียอีกคน
วันนี้กูมาแล้ว
เมืองแก้วกะมะหลึกสะตึกต้น
ไอ้อำมาตย์สัปดน
จัญไรเหลือล้นสันดาน
จุ่งคืนกูมาเสียบัดนี้
มิเช่นนั้นจะฟันเสียที่อาจหาญ
แล้วเอาหัวไปเสียบประจาน
ณ ท้องพระลานให้ปวงประชาชม




อำมาตย์สาดเฮียละเหี่่ยละหึก
อึกหลึกอาดหลาดวิลาสผสม
ชิชะ ! พระยากรรไกรโสมม
ของขมเขาว่าเป็นยา

บัดดลพระยากรรไกรจะไหลจะไล่
อ้ายอำมาตย์ชาติไพร่ผีบ้า
จะคืนหรือมิคืนก็...ต้องคืนมา
หากช้าแล้วอย่าว่าไม่ปรานี
แต่ก่อนร่อนชะไรตะไคร่ตะเขียบ
มะละเพียบภูษามหาหมี่
กูก็ถือว่ามึงนี้ดี
เหมือนพี่เหมือนน้องท้องเดียวกัน
กูเผลอมิทันไรไปเป็นอื่น
ชื่นมื่นแท้หนอไอ้คอสั้น
มะเหลาหึกมะหลึกเหอมะเหลอฮัน
กะตะยันแย่ยิ่งกว่าขี้ตีน



ลมเอยลมว่าว
พัดลูกมะพร้าวมะนาวผีน
แผงแผ่แลลิบกระหลิบรี้น
เจ็กจีนตะละฮำจะอำมด
อำมาตย์สาดเฮียกะเหลียกะหลาด
อาดตาดอืดตืดมะอืดมะอด
เลือดขึ้นหน้าตาแดงทะแลงทะลด
อ๊ดยดอ้าดยาดตะลาดตะไล
จึ่งเอ่ยวาจามะลาตอบ
มันเป็นระบอบช่วยไม่ได้
ท่านเป็นพระยาก็เป็นไป
แต่เมืองแลข้าไทนั้นนึงงึง
ประเพณีโบราณก็แน่ชัด
ใครเป็นอัดหลัดก็จึ่งปึ่ง
ลูกเมียข้าวของมะลึงทึง
ทั้งนครอึ่งหลึ่งอ่างหล่างแล
ต้องตกเป็นของกลาง
ผู้ใดจ่างป่างกะหล่างแหล
เทอกได้เทอกเอาเสียเถิดแม
แอ่แหล่อิ้งลิ้งจะคิ้งจะควง
ดังนั้นจึ่งเมืองแก้วและข้าไท
ลูกเมียท่านไซร้ไม่ต้องห่วง
ทั้งหมดทั้งหลายทั้งปวง
เป็นของข้าอ่วงหล่วงแต่ผู้เดียว



บัดนั้น
พระยากรรไกรกระไหลกระเลี่ยว
ฮึดฮัดอัดอั้นตันเตียว
เหลียวหลังเหลียวหน้ากระหล่ากะลึก
โกรธาพวยพุ่งงุ่งง่าน
ฟืดฟาดดาดดานตะลานตะหลึก
คะลึยทึยหมึยหึยกะจึ๋ยฮึก
ฟาบฟาบตาบถึกสะบึกสะบึน
ชักดาบฟ้าลั่นสนั่นสะท้าน
แกว่งไกวปลาบปานตะพานหึน
วิ่งห้อต่อกรสะล้อนสะลึน
กับอำมาตย์หมึกมึนสาดเฮีย

ท่วงท่าสันทัดสะบัดโบก
โยกหลบกันวุ่นมะลุนเตี่ย
ถีบหน้าถลาลื่นดังคลื่นเพลี้ย
โฉงเฉงเชงเชียสะเทียสะท้าน

ครั้นอำมาตย์สาดเฮียเสียหลัก
ท่านกรรไกรก็ดักกะตักกะต๋าน
ครั้นพระยากรรไกรไถลถะลาน
อำมาตย์ก็ฉาดฉานประทานทับ
ตะมะหลุบตุบตุ๋ยกระหลุยห่อ
ดระละดับตับถ่อกระหร่อกระหรับ
ครึบคับครึบคับครึบคับ
ย่อยยับลงทั้งสองสนองใจ


ทิวฟ้า ทัดตะวัน
4/8/50

ไม่มีความคิดเห็น: