คนเราชอบกำหนดบรรทัดและเดินตามบรรทัด เราถูกปลูกฝังอย่างนี้มาตั้งแต่เด็ก มันซึมผ่านและแทรกอยู่ในเราอย่างไม่รู้ตัว สังเกตจากการเขียนหนังสือเป็นปฐม
เราต้องเขียนหนังสือให้อยู่ในเส้นบรรทัด ห้ามเลยเส้น ห้ามออกนอกกรอบ สมุดของเราเป็นสมุดมีเส้นบรรทัด เส้นบรรทัดสองเส้นหรือมากกว่านั้นตีกระนาบบนล่าง
จริงอยู่เมื่อเริ่มต้นเราจำเป็นต้องมีบรรทัดบ้าง แต่เมื่อเราโตขึ้นและเรียนรู้ได้ด้วยตัวเอง เราน่าจะกระโดดออกมาจากเส้นบรรทัดที่กำหนดมานั้นเสีย
สมุดบันทึกของข้าพเจ้าเป็นสมุดบันทึกไร้บรรทัด คำว่าบันทึกไร้บรรทัดนั้นจะหมายความว่า ไม่มีเส้นบรรทัดหรือไม่มีบรรทัดเสียเลยก็หาไม่ หากแต่มีความหมายว่า เราเป็นผู้กำหนดบรรทัดแต่ละบรรทัดขึ้นมาเอง ในทุกขณะที่บันทึก
ดังนั้น แม้ว่าสมุดบันทึกเล่มใดของข้าพเจ้าจะมีหรือไม่มีเส้นบรรทัดก็ตาม มันจะเป็นบันทึกไร้บรรทัดเสมอ
เราต้องเขียนหนังสือให้อยู่ในเส้นบรรทัด ห้ามเลยเส้น ห้ามออกนอกกรอบ สมุดของเราเป็นสมุดมีเส้นบรรทัด เส้นบรรทัดสองเส้นหรือมากกว่านั้นตีกระนาบบนล่าง
จริงอยู่เมื่อเริ่มต้นเราจำเป็นต้องมีบรรทัดบ้าง แต่เมื่อเราโตขึ้นและเรียนรู้ได้ด้วยตัวเอง เราน่าจะกระโดดออกมาจากเส้นบรรทัดที่กำหนดมานั้นเสีย
สมุดบันทึกของข้าพเจ้าเป็นสมุดบันทึกไร้บรรทัด คำว่าบันทึกไร้บรรทัดนั้นจะหมายความว่า ไม่มีเส้นบรรทัดหรือไม่มีบรรทัดเสียเลยก็หาไม่ หากแต่มีความหมายว่า เราเป็นผู้กำหนดบรรทัดแต่ละบรรทัดขึ้นมาเอง ในทุกขณะที่บันทึก
ดังนั้น แม้ว่าสมุดบันทึกเล่มใดของข้าพเจ้าจะมีหรือไม่มีเส้นบรรทัดก็ตาม มันจะเป็นบันทึกไร้บรรทัดเสมอ
ทิวฟ้า ทัดตะวัน
ศุกร์ ๒๙ มิถุนายน ๒๕๕๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น